Tekst zwieńcza odlany w metalu medalion przedstawiający profil głowy pisarza. Tablica została wykonana przez szczecińskiego artystę plastyka Zdzisława Sobierajskiego, na zlecenie miejscowego Muzeum, z okazji 100 rocznicy śmierci pisarza. Odsłonięto ją uroczyście, z udziałem władz miasta i przedstawicieli niemieckich sąsiadów, w początkach października 1998 r. Słów parę o pisarzu i jego twórczości. Przez krytyków i historyków literatury określony on został jako twórca kierunku nazywanego realizmem mieszczańskim. Jego najgłośniejszą powieścią była Effi Briest którą trzykrotnie filmowano. Pisarz akcję tej powieści umieścił w realiach naszego miasta, zmieniając tylko jego nazwę. Poza wymienioną, był on też autorem kilkunastu innych powieści, wielkiej liczby krytyk teatralnych, reportaży wojennych i felietonów.

Dzięki T.Fontane, nasze miasto w mniejszym stopniu kojarzy się przeciętnemu Niemcowi z dawną niemiecką bazą marynarki wojennej i fortecą morską, a bardziej z europejskim kurortem, oraz miejscem, gdzie żył jeden z wybitniejszych XIX wiecznych niemieckich pisarzy. Opinia ta wydaje się być chyba największym osiągnięciem promocyjnym i propagandowym dawnych gospodarzy miasta. Pisarz zamieszkiwał tu bowiem stosunkowo krótko i to na dobitkę jako dzieciak, między 8 a 13 rokiem życia. Co jednak ciekawe, lata pobytu w mieście nad Świną, zostały przezeń opisane w powieści Meine Kinderjahre ( Lata mego dzieciństwa ), która powstała prawie 40 lat po wyjeździe stąd pisarza. Mimo takiej rozpiętości w czasie, opisy miasta cechuje niezwykła wręcz dokładność, pozwalająca na traktowanie powieści, niemal jak przewodnika po mieście i obyczajach jego mieszkańców, w pierwszej połowie XIX wieku.

Podobna dokładność opisu cechuje także powieść Effi Briest. Może już za to, warto było utrwalić pamięć pisarza. Do 1945 r. jego imię nosiła jedna z ulic, a nadto ówczesne liceum żeńskie, mieszczące się w obecnej Szkole Podstawowej nr 1 im. Marynarki Wojennej.

Wyjaśnienia jeszcze wymaga sama lokalizacja tablicy. Nie jest ona przypadkową. Na tym narożniku, gdzie obecnie znajduje się niezbyt piękny betonowy „galeriowiec”, stała niegdyś apteka miejska, którą to w ziemie 1828 roku objął w pięcioletnią dzierżawę ojciec pisarza Ludwik Fontane.

Przybył on tu z miasteczka Neuruppin, gdzie prowadził własną aptekę. Niestety zamiłowanie do hazardu, zmusiło go do sprzedania jej i poszukiwania nowego miejsca pracy i życia na Pomorzu. Niestety, również w Świnoujściu hazardowi oddawał się tak samo namiętnie i po pięciu latach musiał i stąd wraz z rodziną poszukiwać nowego miejsca pracy i życia. Nawiasem mówiąc, w świnoujskiej aptece rozpoczął też naukę w zawodzie, sam Theodor Fontane, który z czasem uzyskał pełne kwalifikacje zawodowe jako farmaceuta. Po zakończeniu nauki, pracy w tym zawodzie jednakowoż nie podjął, z pożytkiem zresztą dla europejskiej literatury.

Budynek w którym była niegdyś apteka, zmienił w późniejszych latach swoje przeznaczenie. Powstał tam sklep, w którym nowi właściciele, rodzina Ossig, prowadziła sprzedaż win i tzw. artykułów kolonialnych. Po II wojnie światowej dom ten stał w tym miejscu jeszcze do 1946 r. Opuszczony i niezamieszkały, zwolna popadł w ruinę i gdzieś w końcu lat 50-tych został rozebrany. Przez szereg lat na placu tym mieściła się świnoujska Straż Pożarna. Jeśli ktoś z Czytelników ma bardziej szczegółowe informacje o tym budynku i miejscu w okresie powojennym i zachce się nimi podzielić, będę bardzo wdzięczny.

źródło: www.iswinoujscie.pl