Ze wszystkich niemal stolic mocarstw europejskich dochodziły nawoływania do powtórnego podziału świata, przygotowania wojenne i ogromne zbrojenia dawały się już ludziom mocno we znaki.. Za zasłoną kordialnych uśmiechów monarchów i premierów, tworzone były wielkie koalicje dla rozstrzygnięcia losów przyszłej wojny. W łoskocie wojennych bębnów, ginęły coraz słabsze i coraz mniej liczne głosy pacyfistów, przeciwników wojny.

Świnoujskie spotkanie cara Mikołaja II z jego kuzynem, cesarzem Niemiec Wilhelmem II, było więc dla ludzi promykiem nadziei na utrzymanie pokoju. Oficjalnie bowiem, w jego trakcie złagodzone być miało napięcie, jakie zarysowało się w stosunkach rosyjsko – niemieckich i potwierdzenie ustalonych wcześniej przyjaznych układów.

Od godzin porannych na świnoujskiej redzie panował ożywiony ruch. Z portu wypłynęły wszystkie niemal okręty stacjonującej tu flotylli torpedowców i ozdobione flagami wielkiej gali morskiej stanęły w wielkim półkolu na kotwicach. Stanowiły one honorową eskortę dla przybyłych nieco później okrętów cesarskich. Wkrótce od zachodu ukazał się dwukominowy jacht cesarza Niemiec „Hohenzollern” a wnet po nim od wschodu nadpłynął jacht cara Rosji „Kronsztadt”.

Przez szkła silnych lornetek można było wiedzieć cesarza Wilhelma II ubranego w paradny mundur rosyjskiego pułkownika kozaków, gdy w towarzystwie księcia von Bülow stanął na na skrzydle mostku kapitańskiego obserwując manewry kotwiczenia. Z kolei na „Kronsztadzie”, odziany w mundur pułkownika pruskich dragonów car rosyjski, oddawał honor banderze. Obie jednostki stanęły w bezpośredniej bliskości, tak że można było przerzucić między nimi pomost.

Dokładnie o godzinie 13-ej, ryknęły działa świnoujskiej twierdzy morskiej, tak że zadrżały nawet odległe budynki, a zebrane na plażach tłumy wzniosły okrzyk na cześć monarchów. W tym w właśnie momencie cesarz Niemiec wzniósł toast za pomyślność swego rosyjskiego kuzyna i przyjaźń obu mocarstw. Po toaście, car Rosji wraz ze świtą przeszedł na pokład „Hohenzollerna”, gdzie przygotowany był obiad i gdzie odbyły się rozmowy dyplomatyczne. Dalszy ich ciąg i wieczorny bankiet, miały miejsce na pokładzie rosyjskiego jachtu „Kronstadt”. Tam też, po zakończeniu rozmów obserwowano pokaz sztucznych ogni.
A było na co patrzeć. Stojące na redzie okręty eskorty honorowej przyozdobione zostały ponad 100 tysiącami żarówek, które „obrysowały” kontury wszystkich okrętów. W czerń nocnego nieba wzbiły się tysiące najbardziej pomysłowych fajerwerków. Uwieńczeniem pokazu było rozbłyśnięcie na niebie ogromnych rozmiarów świetlnych liter W i N, jak Wilhelm i Nikolai. Miało to symbolizować trwałą a nierozerwalną przyjaźń i braterstwo monarchów i ich mocarstw. Już po północy zgasły ostatnie race i sztuczne ognie a utrudzeni monarchowie udali się na zasłużony odpoczynek. Na promenadach, na molo w Świnoujściu, Ahlbecku, Międzyzdrojów, Heringsdorfu i Bansinu pozostawało nadal gwarnie i tłoczno. Orkiestry grały na przemian już to patriotyczne pieśni, już to skoczne, a rytmiczne „kawałki”. Zabawa trwała jeszcze długo.

Rankiem na redzie nie było już cesarskich wysokości ani ich jachtów. Okręty świnoujskiej flotylli, w szyku torowym powróciły wraz ze wschodem słońca do portu.
Do annałów historii tej pisanej przez duże H, miniony dzień wszedł wbrew wszelkim nadziejom ludzi, tylko jako mało znaczący epizod towarzyski.

Co było przedmiotem rozmów na redzie Świnoujścia i jaki był ich rezultat ? Ze strony Niemiec była to jedna z ostatnich prób rozmontowania tworzącego się porozumienia Anglii, Francji i Rosji. Do żadnego konkretnego porozumienia jednak nie doszło, jeśli nie liczyć ogólnikowego protokołu w którym była mowa o „wspólnej koncepcji politycznych w rejonie Morza Bałtyckiego” W kilkanaście dni potem 18 sierpnia 1907 roku podpisany został układ petersburski między Rosją a Anglią, który dokończył dzieło tworzenia Ententy – zbrojnego porozumienia Anglii, Rosji i Francji.

Siedem lat potem 1 sierpnia 1914 r. dyżurny trębacz świnoujskiego garnizonu obwieścił na placu koszarowym ostre pogotowie wojenne. Rozpoczęła się pierwsza wojna światowa.

źródło: www.iswinoujscie.pl