Starą świnoujską aptekę „Pod Orłem” Placu Wolności 7, o której obszerniej pisałem w odcinku poprzednim, na przełomie lat 1946-47 objęło i przez kilka lat prowadziło małżeństwo farmaceutów Mrozińskich. czytaj

Jest ich w naszym mieście raczej sporo, w każdym razie ponad 15. Jak wszystkie współczesne apteki, są one przyjazne w odbiorze, jasne i schludne. Barwne reklamy i bogactwo asortymentu zachęcają do wejścia. Brakuje im jednak niegdysiejszego lekkiego półmroku, wszechobecnej woni ziół i lekarstw oraz stylowego wystroju, odrobiny magii i tajemniczości.czytaj

W styczniu 1891 roku cesarz Niemiec Wilhelm II uczestniczył na pokładzie lodołamacza „Berlin” w rejsie ze Świnoujścia do Szczecina. czytaj

Jakieś 30 lat temu, a może i więcej, kiedy to pełniłem funkcję dyrektora miejscowego Muzeum Rybołówstwa, w sklepie szczecińskiej DESY, wypatrzyłem i do zbiorów muzeum zakupiłem obraz , który rzucał się w oczy głownie dzięki niezwykle okazałej, zdobnej zmyślną sztukaterią, złoconej ramie. Cena niezbyt wygórowana, odpowiadała budżetowym ograniczeniom.czytaj

W 1960 roku, po odejściu dotychczasowego dyrektora Jana Sołtana do Zjednoczenia Gospodarki Rybnej, na dyrektora naczelnego PPDiUR „Odra” w Świnoujściu powołany został Juliusz Hebel.czytaj

Kontynuujemy naszą opowieść o Juliuszu Heblu. Po wyzwoleniu Gdyni, w marcu 1945 roku Juliusz Hebel zgłosił się do powstającego Urzędu Morskiego, w którym otrzymał zadanie organizowania rybołówstwa przybrzeżnego oraz inwentaryzacji istniejącej bazy rybackiej na Wybrzeżu. Prawdopodobnie wtedy, w 1946 roku znalazł się on ponownie w Świnoujściu, tym razem jako wysłannik polskiej administracji morskiej, by inwentaryzować istniejące urządzenia i zakłady rybackie oraz poniemieckie jednostki pływające.czytaj

W mieście tak bardzo niegdyś związanym z rybołówstwem morskim, jak Świnoujście, osoba Juliusza Hebla większości mieszkańców jest znana. Mimo że bezpośredni jego związek z samym miastem był w zasadzie niezbyt ścisły, wywarł on ogromny wpływ na losy setek zamieszkujących je rodzin. Był bowiem przez wiele powojennych lat, najważniejszą osobą w polskim rybołówstwie. A więc i w Świnoujście. W dwóch odcinkach, jego postać i życie chcę czytelnikom przybliżyć. czytaj

Świnoujskie środowisko nauczycielskie było i pozostaje nadal, najbardziej intelektualnie aktywną i twórczą warstwą społeczną miasta. Jeśli dzisiaj naszą dumą są wybitne osiągnięcia młodych świnoujścian w kraju czy poza jego granicami, doskonałe notowania miejscowych szkół w różnorodnych rankingach, a wreszcie poziom umysłowy ogółu mieszkańców, to od początku do końca, zawdzięczamy to nauczycielom. Do nich miasto nasze miało naprawdę szczęście. W realizowanym obecnie cyklu mówiącym o ludziach polskiego Świnoujścia, o nauczycielach będę pisał częściej, w miarę gromadzenia materiału. W środowisku świnoujskich nauczycieli z pewnością byli ludzie bardziej zasłużeni dla nauczania i wychowywania miejscowej młodzieży, dla organizowania oświaty w mieście. Ten nauczyciel, o którym chcę napisać, utkwił w pamięci setek ludzi z dzisiejszego pokolenia 50-latków, aktywnych jeszcze zawodowo rodziców i dziadków, był bowiem przez 17 lat, dyrektorem świnoujskiego Liceum Ogólnokształcącego.czytaj