Kim jest osoba współuzależniona?
Beata Majewska: To osoba, która żyje z osobą uzależnioną i doświadcza negatywnych skutków tej relacji. Jest nadopiekuńcza, a swoje życie dostosowuje do tego człowieka; zazwyczaj małżonka, partnera lub członka rodziny. Wiąże się to wieloma negatywnymi konsekwencjami, m.in. rezygnacją z realizacji własnych ambicji, planów i marzeń.
Marzena Kowalska: Warto pamiętać, że współuzależnienie jest zaburzeniem, a nie chorobą. Powstaje ono na skutek tego, że osoba ta jest emocjonalnie związana z uzależnionym. Oczywiście, zdaje sobie ona sprawę z problemów partnera, czy też członka rodziny, ale robi wszystko, żeby ten problem ukryć. Nie chce, żeby inni postrzegali ich np. jako rodzinę patologiczną.
Czy osoba współuzależniona jest zatem winna sytuacji czy jest także ofiarą?
Marzena Kowalska: Jest jednym i drugim. Załóżmy, że chodzi o małżeństwo lub po prostu o dwoje partnerów. Dla współuzależnionego życie, a przede wszystkim problemy drugiej połowy, stają się sensem życia. Jeżeli partner podpadnie w pracy, to osoba współuzależniona pójdzie do jego szefa i będzie prosić o kolejną szansę, jeżeli zostanie zwolniony, to sama podejmie dodatkową pracę, a jeżeli swoim zachowaniem da powody do wstydu, to będzie starała się go kryć lub tłumaczyć, bardzo często posługując się tą samą argumentacją, tymi samymi wymówkami, co uzależniony partner.
Beata Majewska: Współuzależniony przejmuje odpowiedzialność za czyny drugiej osoby. Traci swoją tożsamość. Zaprzecza swoim emocjom i swoim potrzebom, również seksualnym. Poza tym kłopoty najczęściej nie kończą się na jednej osobie. Najczęściej to problem całej rodziny, ludzi z najbliższego otoczenia. One też stają się osobami współuzależnionymi.
Zakładam więc, że nie jest łatwo przekonać kogokolwiek, że jest współwinnym całej sytuacji. Przecież jest troskliwy, chce dobrze…
Marzena Kowalska: Tak. Jednocześnie wydaje mu się, że pomaga, chociaż swoim zachowaniem tylko przyczynia się do pogłębienia problemu. To bardzo złożona kwestia. Osoby współzuleżnione często nie zdają sobie sprawy, że to droga donikąd i nawet konsekwencje, które ponoszą np. to, że są bite, niewiele zmieniają w tej sprawie.
Beata Majewska: Wynika to też z wyolbrzymionego poczucia winy. Łatwo dają sobą manipulować. Lata przebywania w toksycznym związku powodują niską samoocenę. Wydaje im się jednocześnie, że kontrolują uzależnienie małżonka lub partnera. Oczywiście, jest to złudne przeświadczenie. Nie kontrolują ani uzależnionego, ani swojego życia.
W jaki sposób należy sobie w takim razie radzić mając u swojego boku osobę uzależnioną od alkoholu, narkotyków, czy zmagającą się z problemem uzależnienia behawioralnego?
Marzena Kowalska: Trzeba być konsekwentnym; jasno określić zasady i warunki wspólnego życia. Problemem osób współuzleżnionych jest to, że ciągle coś zapowiadają, ale nigdy tego nie realizują. W przypadku związków zazwyczaj chodzi o groźbę odejścia, rozwodu. W przypadku rodziców i dzieci np. wstrzymanie kieszonkowego, zabranie telefonu itp. Jeżeli osoba 30 razy słyszy podobne zapowiedzi i nic się nie dzieje, to nie ma co liczyć na jej opamiętanie, zmianę postępowania. Dlatego trzeba rozmawiać i wskazywać niekonsekwencję w działaniach osoby uzależnionej. Powtarzać: „Mówiłeś, że nie masz problemu i nigdy nie zrobisz tego i tego, a znowu to zrobiłeś” itd. itp. Nie należy obiecywać zbyt dużo. Najważniejsza zasada brzmi następująco: nie zapowiadaj czegoś, czego nie będziesz w stanie zrealizować. Konsekwentnym należy być także wobec własnych deklaracji.
Należy więc założyć, że w przypadku związków są tylko dwa wyjścia: albo osoba uzależniona porzuci swój nałóg albo dojdzie do rozstania.
Beata Majewska: Najczęściej innego wyjścia nie ma. Współuzależniony musi zdać sobie sprawę, że albo zdecyduje się zmienić sytuację, albo do końca życia będzie żyć w toksycznym, wyniszczającym związku z alkoholikiem lub narkomanem. Pracowaliśmy zarówno z rodzinami, którym się udało, ale także takimi, w których dochodziło do rozstania męża i żony.
Marzena Kowalska: Bywało, że osoba, która przez lata tkwiła w toksycznym związku przekonana, że innego życia mieć nie może, zaczynała wszystko od nowa i dzisiaj jest szczęśliwa. Oczywiście, te historie mają różne zakończenia. Czasami osoba, która uwolniła się z tej dramatycznej sytuacji, za kolejnego partnera obierała sobie kolejnego alkoholika bądź narkomana i była przekonana, że tym razem uda się jej sytuację kontrolować…
W jaki sposób mogą pomóc specjaliści z Centrum Zdrowia Psychicznego?
Marzena Kowalska: Najlepiej, żeby przyszły do nas obydwie osoby: uzależniona i współuzależniona. Każda powinna być prowadzona przez innego terapeutę. Raz na jakiś czas spotkania są wspólne. Najpierw pracujemy z naszymi pacjentami indywidualnie, a później trafiają oni na zajęcia grupowe. Należy jednak pamiętać, że choroba uzależnienia dotyczy całej rodziny. Wszyscy ponoszą konsekwencje. Dlatego zapraszamy do nas więcej osób z rodziny, a nie tylko jedną lub dwie osoby. W praktyce jednak rzadko się zdarza, żeby rzeczywiście cała rodzina korzystała z pomocy.
Na czym polega praca z osobą współuzależnioną?
Beata Majewska: Osoby, które do nas przychodzą to te, które czują kompletną bezsilność. Niejednokrotnie dzieje się to po wielu latach od chwili, gdy problem zaczął być poważny. Pracujemy nad rozbrajaniem odpowiedzialności współuzależnionego. Wskazujemy, które działania do tej pory były nietrafione.
Marzena Kowalska: Praca z osobą taką jest trudniejsza niż z samym uzależnionym. Po prostu w podświadomości pacjent ten jest przekonany, że on tak naprawdę nie ma problemu. Często nie jest dla niego wygodne to, co od nas słyszy.
A jak to jest w przypadku młodych ludzi i ich rodziców?
Marzena Kowalska: Problemów w przypadków młodych ludzi jest coraz więcej: zarówno jeżeli chodzi o uzależnienie od alkoholu oraz narkotyków jak i w przypadku uzależnień behawioralnych, przede wszystkim w związku z komputerem, światem wirtualnym. Pokutuje grzech zaniechania rodziców, którzy bardzo często mają mało czasu, bo są zapracowani. Nie widzą lub nie chcą dostrzegać problemu. Młodzież potrafi sprytnie zresztą to wykorzystywać. Rodzice najczęściej nie zdają sobie sprawy ze skali problemu i oczywiście tłumaczą, w dość naiwny sposób, swoje pociechy. Najczęściej pada zdanie: „Młodzież musi się wyszumieć”. Gdzieś obok jest poczucie winy, że tego czasu dla dzieci się nie znajduje i nadzieja, że wszystko samo się rozwiąże.
W takim razie poproszę o rady dla osób współuzależnionych.
Marzena Kowalska: Rada brzmi następująco: przestańcie się wstydzić, wyjdźcie z izolacji, zacznijcie mówić o problemie. Przypomina mi się jedna z moich pacjentek. Synowa nie chciała powiedzieć teściom, że ich syn pije, bo myślała, że to jej wina, zarzucała sobie, że nie sprawdza się jako żona i brała wszystko na siebie. Trwało to rok. Kolejna rada brzmi więc: nie warto czekać. W końcu będziemy musieli stawić czoła problemowi. Warto zwrócić się do specjalistów.
Dziękujemy za rozmowę.
źródło: szpital-swinoujscie.pl
Niedziela, 05 maja 2024r.
•
Dziś imieniny:
Ireny, Waldemara.
- Dzieci wypuszczają Baloniki marzeń do nieba – symbol nadziei na Majówce w Świnoujściu
- Wypadek na ulicy Karsiborskiej: Zderzenie skutera z fiatem punto
- Przełom w komunikacji!!!
- Wakacje 2024: Koleje Dolnośląskie ponownie uruchamiają połączenie do Świnoujścia
- Wyczekiwany plac zabaw przy SP 4 w Świnoujściu w końcu otwarty!
- Interwencja przy ulicy Konstytucji 3 Maja: Mężczyzna pod wpływem alkoholu
- Zderzenie samochodów na skrzyżowaniu 11 Listopada
» Strona Główna » Wydarzenia » Wydarzenia » Jak żyć z osobą uzależnioną? Na pytania odpowiadają terapeuci z Centrum Zdrowia Psychicznego
IP: 164.127.253.** -PRAWDĘ PORÓWNUJESZ DO PROSTACTWA -TO ZAPRZECZ ŻE TEN PROCEDER OPISANY NIE ISTNIEJE. TAK WYGLĄDA TOWARZYSTWO WZAJEMNEJ ADORACJI PRACOWNIKÓW TYCH INSTYTUCJI. MOŻE W KOŃCU KTOŚ ROZWALI TEN UKŁAD MAFIJNY W ŚWIETLE PRAWA.
NIKT NIE ZAPRZECZY ŻE KWITNIE OPISANY TU PROCEDER NA KASĘ. CO NAJWYŻEJ PRÓBUJĄ PRZYPUŚCIĆ ATAK NA MOJĄ OSOBĘ. GDYBY TE INFORMACJE BYŁY FAŁSZYWE JUŻ DAWNO BYŁA BY REAKCJA ZE STRONY ADMINISTRATORA I TEJ INSTYTUCJI. WYSZŁO SZYDŁO Z WORKA. MOŻECIE ZAKLINAĆ RZECZYWISTOŚĆ ALE PRAWDY NIE UKRYJECIE -TO JUŻ KOLEJNY ARTYKUŁ O WAS. JAK WAS WIDZĄ TAK O WAS PISZĄ.
Gość • Sobota [12.06.2021, 16:23:17] • [IP: 164.127.253.**]A ja preferuję czystość i dobry gust. Jak cię widzą tak cię piszą..Jeśli ktoś jest niechlujny to jak można go poważnie traktować??W domu jest ok. ale nie w pracy.
IP: 37.8.215.*** WIDZISZ KRÓWKO PROCEDER KWITNIE OD LAT W NAJLEPSZE A TY UDAJESZ ŻE TE GÓWNO ZAWINIESZ W PAPIEREK I TO CUKIEREK. WSTYD PANIUSIU - TE GÓWNO ŚMIERDZI. NAWET NIE JESTEŚ TEMU W STANIE ZAPRZECZYĆ. POKAŻ SWOJĄ TWARZ I NAPISZ GDZIE PRACUJESZ I JAK SIĘ NAZYWASZ. POZWIJ MNIE DO SĄDU SKORO NIEPRAWDĘ PISZĘ. MOCNA TO JESTEŚ W BUZI ZA KLAWIATURĄ. PRAWDA CI WYBITNIE NIE PASUJE?
IP: 37.8.215.*** PRAWDA W OCZY KOLE?
Ściema, mam sąsiada alkoholika pije on on wielu lat.Chodxi na tego typu spotkania i do AA, żeby nie utracić renty alkoholowej.Jak tam idzie to jest trzeźwy a tak pije na umor, nie pracuje. Chla chyba od zawsze a jest koło 60 taki.Takie panie dobrze wiedzą jak jest ale nic nie mówią , udają że nie widzą i nie wiedzą, ciepła posadki kasa leci, praca państwowa a że są nieskuteczne, kogo to obchodzi, pijesz to pij twoja sprawa.Poza tym otyła blondyna jest tak zaniedbana jakby sama miała problemy. U prywaciarza by to nie przeszło, no może na zmywaku
22:09:34] • [IP: 37.8.215.***] Dobrze go podsumowałeś (tego IP: 31.0.176.**], to wyjątkowy prymityw i prostak. Wkleja od lat swoje niezwykle podobne do siebie agresją i prymitywizmem językowym posty, zmieniał już kilka razy IP, ale zawsze na odległość cuchnie stylem. Ten styl pisania, głownie skrajność typowa dla osób chorych psychicznie zawsze go wyodrębniała od innych.
Ale zdesperowany jest ten gościu z IP...176**...pisze wielkimi literami bo inaczej nie potrafi...Chowa twarz za klawiaturą kompa...bo jest zwykłym tchórzem, wylewającym swoje braki intelektualne na iswinoujście bo tutaj ma pozwolenie od administracji tego portalu.Jak by pozwolono pokazać swoją twarz...to ze strachu by się" skupkał"...taki z niego jest" odważnik'Szkoda mi cię gościu...
do akoholikow:trzeba miec mega motywacje zeby wyjsc i sie utrzymac. Bo na terapie zglasza sie promil ludzi a kilka procent z nich tylko wychodzi.
ZOBACZCIE ILU PRACOWNIKÓW TYCH INSTYTUCJI POPIERA TEN PROCEDER SPÓJRZCIE NA ICH IP. NAWET NIE MAJA HONORU ŻEBY ZAMILCZEĆ. TAK ZDESPEROWANI ZA ETATAMI I KASĄ ZA NIERÓBSTWO. PROKURATOR POWINIEN SIĘ TYM ZAJĄĆ.
ZAUWAŻCIE JAK RESZTA MOPS SAMA SOBIE WYSYŁA LAURKI. WSTYD W TEN SPOSÓB ŻEROWAĆ NA OSOBACH Z UZALEŻNIENIAMI. TERAPEUTKI CZY PAZERNE KRYMINALISTKI?
Przecudowne babeczki z ogromnymi serduchami. Poznałam Marzenke jak i Beatke. Ogromna wiedzą, takt, profesjonalizm i empatia. A Barachło nie mające co robić tylko klepac wypociny w zadłużonej komórce z lombardu zapijcie się... Tak będzie lepiej Pozdrawiam Patrycja
Mam tak zrytą banię że te panie nic by nie wskórały
Marzena 😲 nie poznałbym cię na mieście
TO MAFIA NFZ WYPŁACA KASĘ ZA KILKUMIESIĘCZNE LECZENIE JAK GUTEK POCHODZI DWA TYGODNIE. GUTEK TO OLEJE PO DWU TYGODNIACH, A ONI KASĘ DOSTAJĄ ZA NIC. OSZUSTWO W BIAŁY DZIEŃ. TAK SIĘ KRADNIE W RĘKAWICZKACH. ZACZYNAM Y TERAPIE BO SĄD NA KARKU NAKAZAŁ REZYGNUJEMY BO ONI NA TO LEJĄ BO KASA WPŁYWA ZA CALE LECZENIE KTÓRE NIGDY SIĘ NIE ODBĘDZIE? MAFIA. TAK TRWA UKŁAD OD LAT.
Miałem okazję poznać osobiście dwie Panie. Najwyższy poziom wiedzy, doświadczenia i empatii. 3 miesiące terapii dla nerwicowców uratowało mi życie. Ludzie, którzy obrażają te Panie nie rozumieją dzisiejszej psychologii ani terapii. Jestem święcie przekonany, że poziom inteligencji zarówno Pani Marzeny jak iBeaty jest większy niż całej grupy obrażających tu ich pisarzy. I po drugie nie trzeba być alkoholikiem ani narkomanem żeby mieć zdiagnozowana depresję. Niewielu z nas decyduje się na pomoc specjalisty, ponieważ mamy tak nierozumna cześć społeczeństwa jak większość złe tu wypowiadających się czytelników. Ja osobiście dziękuje z całego serca za okazana mi pomoc. Gdyby nie te Panie mnie już by nie było. Jeszcze raz dziękuje z całego serca.
Przeczytałam interesujący wywiad, z pewnością z osobami o dużej wiedzy i doświadczeniu, ale ile hejtu i prostackich komentarzy też się naczytałam. Tak, powiem delikatnie, Świnoujście jest specyficzne... delikatnie mówiąc. Powodzenia Szanowne Panie1
Pani Marzenka to świetna kobieta prawdziwa profesjonalistka. ...a ja wiem o co Wam chodzi wy tym Paniom zazdrościcie ale wszystko przed wami też możecie wiele się się uczyć i szkolić i pomagac chorym ludziom. ...
Mój znajomy ma niebieska kartę i prosto po mitingu AA nie do domu tylko piwiarni mordowni Galeri powinni ja zlekwidowac!! Żona z chodzi z domu unika awantury on polata powyzywa i rano na AA brak słów. Ktoś dobrze napisał bez Boga w sercu nic nie osiągnie koledzy? (chlory) na 1 miejscu masakra
Nie pomoże żadna terapia...jak ktoś napatrzył się od dziecka, na chlanie w rodzinie, to albo, będzie chciał żyć inaczej albo będzie powielał" rodzinną tradycję", bo nie wyobraża sobie spotkań, bez alkoholu.Jedynie choroba, jak organizm, zacznie szwankować, to może dotrze do alkoholika.Wtedy, przeważnie jest już za późno :(
AA jest dla osób, które chcą wyjść z nałogu. Jeśli nie chcą żaden Bóg ani żadne AA nie pomogą. A samo AA nie ma nic wspólnego z Bogiem, nie pisz głupot bo podstaw nawet nie rozumiesz.
16:35:03] • [IP: 185.53.147.***] A kto mierzy tę wiarę? Wiary nie można stwierdzić urzędowo, tak naprawdę każdy może być w AA, a zresztą, ludzi niewierzących jest bardzo mało. Jest też inna inicjatywa kościelna, wydobywania z narkomanii, pod nazwą Cenacolo (z włos. Wieczernik), jest ok.80 domów na całym świecie dla narkomanów - tam trafiają też niewierzący. Kazdy, kto trafia do tego domu, dostaje w przydziale" anioła stróża", czyli innego wyzwalającego się narkomana, ten pomaga mu, np.w pracy (terapia polega na pracy i modlitwie oraz zerwaniu więzi ze światem na ok.8 miesięcy). Była taka sytuacja, że nowy mieszkaniec domu poszedł na modlitwę, ale mówi na stronie do siostry Elviry, która założyła te 80 domów w kilkudziesięciu krajach:" Ale ja nie wierzę w Boga". Siostra na to:" To wymawiaj słowa modlitwy, a ja za ciebie będę wierzyła". W Polsce jest takich domów 2 lub 3, najbliższy w Giezkowie k.Koszalina.
TAK SIĘ ROBI KASĘ NA ALKOHOLIKACH -ZNA KTO WYLECZONEGO PRZEZ NICH? TAM SĄD KIERUJE TAKICH CO NAWET NIE WIEDZĄ ŻE CHODZĄ NA TERAPIE -WIEDZĄ TYLKO TYLE ŻE CHODZĄ BO INACZEJ ICH DO PAKI POŚLĄ. KPINA Z PRAWA I KASA Z NASZYCH PODATKÓW NA PENSJE I NAGRODY UKŁADU MAFII NIETYKALNY.
Dajcie już spokój !! To są bardzo gruntownie wykształcone panie mgr, Pracują dla dobra społeczeństwa zajmując się dziećmi jak i też dorosłymi. Czepiacie się ubioru, nawet nie wiecie ile zarabiają ? Więcej pracują społecznie. Super kobietki, nie szata zdobi człowieka.
KIEDY TEN UKŁAD MAFIJNY URZĄD MIASTA ZLIKWIDUJE -ODPOWIEDZ NIGDY BO ODPOWIADA WŁADZY. ONI DOSTARCZAJĄ SZTUCZNĄ STATYSTYKĘ POMOCY KTÓRA W RZECZYWISTOŚCI NIE ISTNIEJE. DORWĄ PARU PIJACZKÓW I ZNĘCAJĄ SIĘ NAD NIMI POD GROŹBA SĄDOWĄ. DWA TYGODNIE MIJA ONI DOSTAJĄ PRZELEW Z NFZ ZA KILKA MIESIĘCY LECZENIA I OD TEJ CHWILI MAJĄ DALSZE LECZENIE W DUPIE -CZY TEN PIJACZEK KORZYSTA CZY NIE Z TERAPII TO JEGO PROBLEM -BO TO JEGO SĄD DOPADNIE. TAK SIĘ INTERES KRĘCI OD LAT. ONI MAJĄ ODNOTOWANĄ TERAPIĘ I KASĘ. EFEKT PO ZA SZTUCZNĄ STATYSTYKĄ ŻADEN. ZA TO ZAROBKI TERAPEUTÓW SUPER.