Pamiętam, jak w Świnoujściu stopniowo uruchomiano pierwsze linie autobusowe. Wszystkie autobus kursował od Kapitanatu Portu. Autobus linii nr 1 do ulicy Grottgera. Autobus nr 2 - do ulicy Gdyńskiej. Na końcu utworzono linię nr 3 do ulicy Wielkopolskiej. W Świnoujściu pojawiła się komunikacja miejska, cywilizacja.

W Świnoujściu mieszkałem od 1950 roku. O autobusach, a nawet taksówkach (była jedna) można było tylko pomarzyć. Kiedy przeprowadziłem się na odległą ulicę Wielkopolską w 1956 roku, był problem z chodzeniem do szkoły, kina czy na zakupy. Szło się z tzw. buta. Całe szczęście, po roku czy dwóch latach męczarni w Świnoujściu pojawiły się pierwsze autobusy.

A oto, co można przeczytać dziś o tych czasach na stronie internetowej świnoujskiej Komunikacji Autobusowej:„Komunikacja miejska w Świnoujściu po 1945 roku przeszła liczne przeobrażenia i przekształcenia, tak od strony organizacyjno-prawnej, jak również techniczno-eksploatacyjnej. Zalążkiem obecnej firmy „Komunikacji Autobusowej" Sp. z o.o. była utworzona w 1957 r. komórka komunikacji miejskiej przy Miejskim Przedsiębiorstwie Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w Świnoujściu. Do roku 1975 Miejskie Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w Świnoujściu świadczyło usługi przewozowe autobusami w ramach tzw. komunikacji masowej. Od 1 stycznia 1976 r. na podstawie kontrowersyjnie przyjętej w Świnoujściu decyzji Wojewody Szczecińskiego, nastąpiła integracja wyżej wymienionej komórki komunikacji miejskiej z Wojewódzkim Przedsiębiorstwem Komunikacji Miejskiej w Szczecinie. Od tej chwili, aż do maja 1991r., świnoujski oddział WPKM Szczecin świadczył usługi komunikacyjne na terenie Świnoujścia i Międzyzdrojów."

Stopniowo uruchomiano pierwsze trasy, linie autobusowe. Autobus nr 1 kursował od Kapitanatu Portu - tam była pierwotna przeprawa promowa - przez plac Wolności dzielnicę nadmorską do ulicy Grottgera. Autobus nr 2 - do ulicy Gdyńskiej, ale przystanek był na Grudziądzkiej. Na końcu utworzono linię nr 3 do pętli ulicy Grunwaldzkiej z Wielkopolską. Od tej pory na tym osiedlu pojawiła się cywilizacja, ale na Wydrzany dalej szło się z buta. Krsibór był dalej odcięty. Nie było mostu, tylko przeprawa promowa na końcu wąskiej ulicy Karsiborskiej. Wtedy do starej przeprawy promowej skierowano kilka razy dziennie autobus linii nr 3 do Karsiborza. Takie były początki miejskiej komunikacji.

Pamiętam te pierwsze Sany, polskie autobusy z silnikami o mocy 95 KM i elementami wykonanymi z drewna. Na końcu autobusu siedziała bileterka, a kiedy autobus był załadowany do pełna, kierowca nie mógł przyspieszyć wtedy autobus nie zawsze zdążył na prom. Później promy chwilę czekały na opóźniające się autobusy.

Te pierwsze autobusy były prototypem na bazie Stara 20. Z przodu i z tyłu były trzy szyby, a nawiewy w dachu były takimi małymi klapkami. Po pewnym czasie przyjechały nowsze modele San H 21, a później San H 100, co widać na zdjęciach, które odnalazłem w moim archiwum. Dlaczego te stare zdjęcia publikuję i pomijam dalsze historie? Nie jestem fachowcem od autobusów i historii. Mam jednak nadzieję, że na tych starych zdjęciach zobaczycie przeszłość. Niektórzy przypomną sobie tamte nasze życie.

Przystanek Plac Wolności przy zegarmistrzu mistrzu Skiepko, tuż przy jedynej garmażerni. Czy przy słupie ogłoszeniowym na ulicy Słowackiego, gdzie widzimy plakaty grupy Breakout czy Silnej Grupy Pod Wezwaniem Jacka Nieżychowskiego, naszego później mieszkańca. Albo plac Wolności z rondem, a w głębi widać iglicę wieżę kościoła Gwiazdy Morza na Piastowskiej, która spadła pod naporem gwałtownej wichury 17 października 1967 roku o godz. 21.20. Warto dokładnie przyjrzeć się tym zdjęciom i przypomnieć sobie, jak to u nas wtedy było. Lub zobaczyć, jak kiedyś funkcjonowało miasto.


Andrzej Ryfczyński

źródło: www.iswinoujscie.pl