Od momentu śmierci Chrystusa, w przepełnionym żałobą kościele zgasło światło. Zniknęły także płomienie świec zdobiących zwykle ołtarz. Aby mogło powrócić czekaliśmy na tę noc, noc radosnej wieści. Po ogień, który symbolizować ma zwycięstwo życia nad śmiercią, kapłan wychodzi ubrany w odświętną sutannę. Następuje poświęcenie płomieni a rozpalona nimi wielka świeca wnoszona jest do kościoła w uroczystej procesji. Świadkami tych wielkanocnych obrzędów byli mieszkańcy zgromadzeni przy domu parafialnym. W tym czasie , na światło czekała już także wypełniona świątynia.

Uroczyste wprowadzenie światła do kościoła było okazją do odpalenia własnych świec i zabrania świętego ognia wielkanocnego do domów. Gdy wreszcie kapłan z zapalona świeca stanął na stopniach ołtarz, wnętrze świątyni zajaśniało pełnym blaskiem. Nabożeństwo w wielką sobotę różni się zdecydowanie do tradycyjnych mszy. Zgodnie z tradycją, także podczas tego wieczoru u Chrystusa Króla celebransi czytali fragmenty pisma ilustrujące historię zbawienia od stworzenia świata aż po Nowy Testament. Kulminacją tej podróży ze słowem był fragment ewangelii zaświadczający o zmartwychwstaniu Chrystusa.

Słowo na sobotni wieczór wygłosił ksiądz Ks. Mateusz Tschech. Kapłan zwrócił uwagę, że zbyt łatwo katolicy idą dziś na kompromis z ofertą współczesnego świata. Kontekst ofiary jaka poniósł Chrystus powinien tymczasem motywować właśnie do niezgody na kompromis ze złem.

Warto podkreślić starannie przygotowaną przez kapłanów parafii celebrę. Nabożeństwo nie tylko zachwyciło urokiem tajemnicy zmartwychwstania ale także-po prostu dało okazję do przemyśleń, refleksji nad ewangeliczną tajemnicą i naszym własnym życiem.

Warto też dodać, że trwałym śladem w świątyni po tym wieczorze pozostanie nie tylko ogień płonący na ołtarzu ale także woda, która chrzczone będą dzieci w kolejnych miesiącach. To właśnie w trakcie liturgii wielkiej soboty, zgodnie z kościelną tradycją dokonało się także święcenie tej wody.

źródło: www.iswinoujscie.pl