Kochać znaczy żyć

Młodzi artyści wzięli tym razem na warsztat temat najtrudniejszy dla scenicznej adaptacji. Zdawać by się mogło, że o miłości powiedziano, zaśpiewano i napisano chyba wszystko. Tak mogło się wydawać do soboty... Młodzi wykonawcy chcieli jednak coś jeszcze dodać. Świeżemu spojrzeniu na miłość na pewno nie sprzyjało wykorzystanie klasyków – tekstów Marii Pawlikowskiej – Jasnorzewskiej, Norwida, Stachury, Kofty, Mickiewicza i innych.czy piosenek Osieckiej albo Przybory. O dziwo, znane strofy klasyków zabrzmiały świeżo bo autorzy scenariusza tego widowiska wpletli je w kontekst współczesnej codzienności. Teksty piosenek czy wierszy dopełniały rozmowy współczesnych zakochanych. Zakochanych w w zupełnie innym świecie czy jednak można powiedzieć przez to, że „to już nie to, że dzisiejsza miłość jest już tylko namiastką prawdziwego uczucia /?!/

Przesłanie spektaklu, choć dość czytelne nie przesłoniło tego na czym autorom i wykonawcom chodziło najbardziej. Wszyscy starali się po prostu zauroczyć słuchaczy pięknem wykonywanej muzyki. O miłości śpiewali w wielu stylach. Od romantycznych ballad, przez kabaretowe standardy po ostre rockowe brzmienia.

Premiera spektaklu okazała się wielkim powrotem na miejskie sceny Joanny Manista, która przez kilka ostatnich miesięcy poświęciła się rodzinie. Trudno sobie jednak wyobrazić by nie powróciła do reżyserowania scenicznych form muzycznych. „Kochać znaczy żyć” jest dowodem, że dla niektórych miłość nie wystarczy do życia. Potrzebują jeszcze muzyki...