Pani Michalska wspomina także, że posiada wszystkie dokumenty potrzebne dla uruchomienia inwestycji. Jeżeli tak, to dlaczego nikt w Urzędzie nie chce ich udostępnić? Podczas sesji Rady Miasta 26 lutego Janusz Żmurkiewicz zapowiedział, że dokumenty sporządzone przez firmę DAMART zostaną udostępnione na stronie internetowej miasta.
Z a p o w i e d z i a ł...
Według oficjalnych informacji urzedników, wersję papierową rzekomo trzyma w swoim mieszkaniu Barbara Michalska. Wstydzą się pokazać dzieło firmy znanej z projektu przebudowy ulicy Mazowieckiej? Gdy w wyszukiwarce Biuletynu Informacji Publicznej na miejskiej stronie internetowej wpiszemy DAMART lub tunel otrzymujemy wynik: podana fraza nie została odnaleziona. Czy to nie jest znamienny fakt?
Przypomnieć należy, że studium wykonalności DAMART oddał 30 listopada ubiegłego roku!
Na zdjęciu fragment miasta z lotu ptaka z preferowaną przez DAMART lokalizacją tunelu i zamiast komentarza fragment opracowania dwóch duńskich firm.
Aby pokazać amatorszczyznę autorów, zacytuję dwa fragmenty opracowania wstępnego:
1. Str. 68 ANALIZY ŚRODOWISKOWEJ:
„KORYTARZ 3 Korytarz ten zlokalizowany jest w odległości około 450 m na N od obecnej przeprawy promowej. (...). Proponowany przebieg trasy jest korzystny z uwagi na bezpieczeństwo eksploatacji trasy oraz z uwagi na niewielkie zagrożenia dla wód podziemnych, wynikające z budowy tunelu.
Wynika to z następujących faktów:
po stronie przytorskiej przebieg trasy nie koliduje z żadnym ujęciem wód podziemnych południowy kraniec półwyspu Przytór oraz półwyspu Mielin - obszary gdzie będzie miało miejsce zagłębianie się tunelu i gdzie zlokalizowany będzie plac budowy, nie posiadają użytkowej warstwy wodonośnej (istnieje tu warstwa wodonośna zdegradowana zasoleniem),warstwa wodonośna na wymienionych obszarach jest obecnie jakościowo zdegradowana poprzez brzegową infiltrację wód Świny i nie jest brana pod uwagę w bilansie zasobowym na omawianym obszarze. Końcowy fragment przeprawy po stronie zachodniej, na odcinku niezgłębionym przebiega w strefie ochronnej ujęcia Wydrzany. Pomimo braku bezpośrednich zagrożeń dla ujęcia „Wydrzany", tunel i wyjście z niego na wschodnim brzegu Świny zlokalizowane są w rejonie, z którego, jak wynika z analizy chemizmu wód wykonanej w dodatku do dokumentacji ujęcia wody „Wydrzany", następuje ingresja wód zasolonych z wód Świny. Naruszenie osadów dennych w tym rejonie może spowodować zwiększenie dopływu wód zasolonych do ujęcia.”
2. Natomiast na str. 54 części nazwanej STEŚ Etap I czytamy:
„KORYTARZ 3 (południowy) (...) Wady: potencjalnie największe oddziaływanie na zasoby wód podziemnych - przebieg w strefie pośredniej ujęcia wody „Wydrzany".
Co wynika z tych fragmentów: jest czy też nie ma zagrożenia dla ujęć wody?
Poszczególne części cytowanego opracowania redagowano w różnych składach osobowych, które nie uznały za stosowne uzgodnić między sobą, o czym piszą? Ani nawet spojrzeć na załączoną mapę stref ochronnych ujęć wody?
Ale więcej wniosków można wyciągnąć z prezentacji z 4 listopada 2008, kiedy to autorzy studium przedstawiali swój koszmarnie mizerny dorobek w ramach obowiązkowych konsultacji społecznych projektu. Pokazali tam między innymi tabelę z szacunkowymi widełkowymi (od – do) kosztami realizacji poszczególnych wariantów pokonania Świny. Przyglądając się tabeli, widzimy, że poza zupełnie odlotowym wariantem pokonania Świny tunelem w najszerszym miejscu (wariant K2W2), wybrano do realizacji wariant najgłupszy i najdroższy (K1W1) patrz zdjęcie.
W przypadku tunelu zatapianego w wariancie K3W1 kosztuje on tyle samo, co identyczny tunel w wariancie K2W1 wraz z mostem niskowodnym! Most w promocji za darmo?
Porównując ceny tuneli drążonych, można dostrzec, że według DAMARTU cena tunelu jest wprost proporcjonalna do długości. To kolejny dowód na to, ze nie mają nawet mikroskopijnej wiedzy o tunelach.
W przypadku tuneli wierconych na identycznej głębokości i w identycznych warunkach geologicznych
występuje oczywiście zmienny i zależny od długości czynnik cenotwórczy. Ale potężnym składnikiem ceny tunelu są koszty stałe: gigantyczna, o ponaddziesięciometrowym przekroju maszyna drążąca, ogromne studnie służące do umieszczenia maszyny w pozycji startowej oraz wykonywane metodą wykopu otwartego wyjazdy z tunelu.
Tak więc przy identycznych warunkach uproszczony wzór na koszty tunelu drążonego Kt wynosi
Kt = Ks + Kw x D,
gdzie Ks to koszty stałe, Kw to średni koszt wiercenia jednego metra tunelu, a D to długość wierconego tunelu.
Dla wariantu K1W1 układamy jedno równanie:
265 = Ks + 1706Kw
Dla wariantu K2W2 układamy drugie równanie:
380 = Ks + 2401Kw