To już 58 lat minęło!

Ówczesny port wojenny w Świnoujściu dopiero był przygotowywany na przyjęcie okrętów o takich gabarytach.Nie były zbyt "olbrzymie"gabaryty, bo okręt posiadał 58,5 metrów długości, 8metrów szerokości i 2,15 metrów zanurzenia. Mimo to należało przygotować należyte miejsca przy nabrzeżu. Do czasu przygotowania takiego miejsca, zacumowaliśmy przy nabrzeżu naprzeciw dworca kolejowego na Warszowie.

Byliśmy ciekawi jak wygląda miasto w którym mieliśmy pełnić służbę. Aby przeprowadzić wstępne "rozpoznanie"udaliśmy się do miasta. Świnoujście w owym czasie to nie to samo miasto co obecnie. W porcie bazowały jeszcze jednostki wojenne ZSRR. Samo miasto wyglądało bardzo skromnie. Widoczne były jeszcze pozostałości powojenne.Życie kulturalne mieszkańców nie było zbyt wesołe. Funkcjonowały natomiast takie "przybytki kultury" jak osławiny "Teksas" lokal z "wyszynkiem" oraz kapelą z oryginalnym muzykiem o ksywie "Fernandel". Funkcjonował również lokal "Jantar" oraz kilka "melin".

Zwiedzanie miasta zakończyliśmy póżną nocą. Aby przedostać się na drugą stronę, gdzie stały nasze okręty musieliśmy skorzystać z pięknego promu parowca "Świnoujście". Korzystając z uprzejmości załogi przenocowaliśmy w pomieszczeniu pod pokładem. Wrażenia z pierwszego rekonesansu miasta w którym przyszło mi "zakotwiczyć" do dnia dzisiejszego były dalekie od radosnych! Mijały lata, miasto zmieniało się w oczach. Pierwsze lata w mojej służbie na TRB "603" w Świnoujściu upływały na "oraniu" akwenu w trałowaniu i poszukiwaniu pozostałości po wojnie.