Przy tak niekorzystnych warunkach pogodowych wycieńczających drzewostany, dochodzi następnie do licznego pojawu szkodliwych owadów (tzw. szkodników wtórnych). Najgroźniejszymi owadami atakującymi osłabione drzewa i powodującymi w konsekwencji ich zamieranie są m.in. przypłaszczek granatek, kornik ostrozębny (żerujący na sośnie) oraz kornik drukarz (szkodnik świerka). Gatunki te w suchych i ciepłych latach mają tendencję do masowego rozmnażania się i w krótkim czasie mogą doprowadzić do całkowitego zamierania dużych powierzchni lasu.
Dlatego bardzo ważnym zadaniem leśników jest prowadzenie ciągłej obserwacji drzewostanów pod kątem występowania objawów porażenia. Niepokojącymi objawami, świadczącymi o zasiedleniu przez szkodniki wtórne są: znaczne przerzedzenie koron drzew, szarzejące i rudziejące igliwie, wycieki żywicy, spękania kory, odpadająca kora, aktywność dzięciołów, ślady żerowania owadów (chodniki). We wrześniu br., uwzględniając powyższe, leśne służby terenowe dokonały przeglądu drzewostanów pod kątem występowania posuszu.
W wyniku przeprowadzonego monitoringu na terenie Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinie leśnicy zinwentaryzowali 266,3 tys. m3 posuszu, w tym przede wszystkim: sosnowego – aż 181,1 tys. m3. Mimo niewielkiego udziału świerka w składzie gatunkowym naszych lasów, znaczna jego część bardzo cierpi z powodu gradacji kornika drukarza. Inwentaryzacja wykazała ok. 40,2 tys. m3 posuszu świerkowego. Problem suszy dotyka również drzewostany bukowe (ok. 26,9 m3 posuszu) i dębowe (ok. 18,1 m3).
Ważnym zadaniem dla leśników jest ciągłe usuwanie złomów, wywrotów oraz drzew silnie osłabionych. Dbałość o stan sanitarny lasu to najskuteczniejsza metoda zapobiegania występowaniu szkodników wtórnych. Na bieżąco wyszukuje się drzewa zasiedlone przez te owady, w odpowiednim terminie je się usuwa i wywozi z lasu. Ponadto pozostałości w postaci wierzchołków, gałęzi i opadłej kory należy spalić lub rozdrobnić by uniemożliwić wylot chrząszczy.
Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Szczecinie