Żegnamy się z Pucharem Polski po rzutach karnych

Akt 1
Osobom które z jakiegoś powodu nie mogły obejrzeć pierwszych 52 minut meczu mogę powiedzieć że nie straciły zbyt wiele. Nie widzieliśmy wielu składnych akcji. Strzałów było jak na lekarstwo, wiec bramkarze nie mieli zbyt wiele do roboty. Na boisku nie było widać, że nasi piłkarze mierzą się z rywalem występującym w wyższej lidze. Wszystko wskazywało na to, że jesteśmy świadkiem meczu, w którym jedna bramka może rozstrzygnąć jego losy.

Akt 2
Można było przypuszczać, że „prezent od losu", jakim była czerwona kartka (jak najbardziej zasłużona) dla piłkarza gości w 53 minucie meczu, sprawi że naszym piłkarzom będzie grało się łatwiej. O dziwo, od tego czasu to rywale jednak zaczęli dyktować tempo meczu, a nasi zawodnicy nie potrafili znaleźć sposobu na wyprowadzenie zabójczej kontry. Gdyby nie znakomite interwencje Adriana Woźniaka, nie mielibyśmy pewnie emocjonującej serii rzutów karnych.

Akt 3
Zapewne niektórzy kibice pamiętający poprzedni mecz pucharowy naszej drużyny liczyli na „powtórkę z rozrywki". Początek był nawet obiecujący kiedy piłkarz rywali przestrzelił rzut karny. Niefortunnie dla nas, pozostali piłkarze Iskierki wykonali „jedenastkę" skuteczniej od naszych zawodników i to oni cieszyli się po ostatnim gwizdku sędziego.