ZHR - Ferie zimowe

W związku z tym, uczestnicy zrobili sobie jednodniową przerwę w Krakowie. Na początku dnia zwiedzili Zamek Królewski na Wawelu, Kaplicę Zygmuntowską, weszli na wieżę by zobaczyć Dzwon Zygmunta oraz piękną panoramę okolicy. Później uzupełniali braki sortów w składnicy harcerskiej, gdzie zaopatrzyli się w sprzęt, który miał służyć na wyjeździe w górach. Wieczorem autobusem pojechali do Zakopanego i na Głodówkę – schroniska harcerskiego.

Nazwa „Głodówka" pochodzi od podhalańskiego nazwiska Głód, które nosił dawny właściciel tego terenu. W 1935 przekazało schronisko w darze Związkowi Harcerstwa Polskiego jako obiekt harcerski zostało uroczyście otwarte 25 października 1935 przez prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Ignacego Mościckiego, w obecności przewodniczącego ZHP, Michała Grażyńskiego. W schronisku organizowano szkolenia, kursy, spotkania instruktorskie, stanowił bazę dla obozów wędrownych i wycieczek. Podczas II wojny światowej obiekt był w administracji niemieckiej i nie uległ większemu zniszczeniu. W 1945 schronisko wróciło we władanie Komendy Chorągwi Krakowskiej ZHP, a następnie zostało przejęte przez Naczelnictwo ZHP, które dysponowało obiektem do momentu bezprawnego wcielenia ZHP w struktury komunistycznego Związku Młodzieży Polskiej w 1950. W latach 1950–1956 obiekt wykorzystywany był przez Związek Młodzieży Polskiej. W 1957 schronisko powróciło do ZHP, a następnie przez Główną Kwaterę ZHP, jako ośrodek wypoczynkowy. W 2005 Związek Harcerstwa Polskiego powołał do życia Fundację Harcerstwa Polskiego Schronisko Głodówka, która od stycznia 2006 zarządza obiektem.

Polana Głodówka, na której położone jest schronisko, jest miejscem z rozległą panoramą polskich Tatr. Widok roztacza się na ponad 76-kilometrowy odcinek Tatr, od Hawrania (Słowacja), po Tatry Zachodnie.