Potrzeby Pogotowia Ratunkowego w zakresie transportu sanitarnego zabezpieczał oddzielny zakład – Wojewódzka Kolumna Transportu Sanitarnego. Pogotowie korzystało z samochodów oraz kierowców. Na początku lat 50., gdy WKTS powstawała, duża jej część mieściła się w Pogotowiu Ratunkowym przy al. Wojska Polskiego (obecnie znajduje się tu siedziba szczecińskiej filii WSPR). Karetki garażowały tam w byłych stajniach. Siedziba kierownictwa WKTS, warsztatów i pozostałego taboru samochodowego mieściła się przy ul. Mazowieckiej, gdzie do dziś znajduje się część administracyjna WSPR w Szczecinie.
W latach 50. wśród taboru WKTS były różne samochody, pojawiały się takie marki aut jak Skoda, Fiat, Chevrolet, Volvo czy Opel. W większości były to już bardzo wysłużone pojazdy. Mechanicy nierzadko musieli dokonywać cudów, aby auta były zawsze w pełni gotowości. W późniejszych latach rozwój polskiej motoryzacji spowodował, że chorych coraz częściej przewożono Warszawami, a od końca lat 60. Fiatami 135p.
Zgłoszenia dotyczące pacjentów, którym pomocy miało udzielić Pogotowie, trafiały do biura wezwań. W każdym powiecie w województwie znajdowało się co najmniej jedno biuro wezwań.
Zespół Lotnictwa Sanitarnego w Szczecinie utworzono w 1956 r. Załogę stanowili piloci, a także lekarze, felczerzy i pielęgniarze pogotowia, którzy do swej dyspozycji mieli samolot PO-2 w wersji sanitarnej. W 1960 roku espół otrzymał nowoczesny sprzęt, szybki samolot dwusilnikowy Super Aearo oraz śmigłowiec SM-1. Od 1975 r. w miejsce śmigłowca SM-1 zaczęto używać nowoczesnych wówczas dwusilnikowych śmigłowców Mi-2 o napędzie turbinowym. Wraz z wymianą sprzętu nastąpiło polepszenie jakości świadczonych usług – samoloty były szybsze i bardziej skuteczne w akcjach ratunkowych.
Jako pierwszy w Polsce w dniu 1 sierpnia 1994 roku uruchomiony został na terenie lotniska w Szczecinie Dąbiu zespół śmigłowcowej służby ratunkowej, który w tym czasie stanowił odpowiednik HEMS. Zespół ten funkcjonował w strukturze szczecińskiego pogotowia do 19 czerwca 2000 roku, a następnie został przekazany do tworzącego się SPZOZ Lotnicze Pogotowie Ratunkowe.
Z dniem 1 stycznia 1999 Wojewódzka Kolumna Transportu Sanitarnego oraz Oddziały Pomocy Doraźnej byłego województwa szczecińskiego zostały włączone w struktury Wojewódzkiej Stacji Pogotowia Ratunkowego w Szczecinie. W następnych latach włączano kolejne powiaty wschodniej części województwa zachodniopomorskiego.
Na przestrzeni lat struktura zatrudnienia i funkcjonowania WSPR uległa wielu zmianom. Aktualnie zatrudnionych jest ok. 60 lekarzy, 850 ratowników medycznych i 50 dyspozytorów. Zamiast wielu biur wezwań funkcjonują dwie dyspozytornie – jedna w Kołobrzegu, druga w Szczecinie. Na terenie województwa działa 89 zespołów ratownictwa medycznego w 47 lokalizacjach. WSPR posiada blisko 140 pojazdów specjalistycznych wyposażonych w najnowocześniejszy sprzęt i aparaturę medyczną oraz środki łączności. Znaczną część taboru stanowią auta marki Mercedes Benz Sprinter.