Obecny gospodarz parafii, ksiądz proboszcz kanonik Ignacy Stawarz zadbał o wyjątkową oprawę liturgiczną uroczystości. Od poniedziałku, jubileuszowe nabożeństwa poprzedzały krótkie uroczyste procesje wokół kościoła, a radość z jubileuszu, kilkakrotnie mieszkańcom obwieszczały kościelne dzwony.
iswinoujscie.pl • Sobota [12.05.2018, 12:52:08] • Świnoujście
fot. iswinoujscie.pl
Powołana do życia wiosną 1993 roku, nie miała świątyni. Pierwsze msze odbywały się na placu pod chmurką. Potem w tym miejscu powstał prowizoryczny barak z ołtarzem. Ale na prawdziwy kościół mieszkańcy musieli poczekać. Władze kościelne zdawały sobie jednak sprawę z religijnej jałowości nowej części Świnoujścia, która została zasiedlona po ustąpieniu garnizonu wojsk dawnego ZSRR. Przełomowym momentem w życiu nowej wspólnoty było przybycie kapłana z misją organizacji parafii i budowy kościoła. Ksiądz Dariusz Kilian podołał zadaniu, a jego dzieło okrzepło i dziś stanowi zwartą wspólnotę. Ta wspólnota świętowała przez ostatnie dni 25 rocznicę oficjalnego zawiązania się, a przy tej okazji kościół przy ulicy Siemiradzkiego nawiedzili zacni goście. Jubileuszowej sumie postanowił przewodniczyć osobiście arcybiskup-metropolita kamieński-Andrzej Dzięga. Do swoich parafian przyjechał także ksiądz Kiljan. Nie zabrakło wzruszeń i okazji do wspomnień.
fot. iswinoujscie.pl
Szczególnie podniosły charakter miała uroczystość Świętego Stanisława-patrona Parafii. Arcybiskup Andrzej Dzięga nie tylko przewodniczył tego dnia głównemu nabożeństwu. To on zwrócił się do członków wspólnoty parafialnej z okolicznościowym słowem. Przypomniał historię i znaczenie w dziejach Polski postaci patrona parafii. Arcybiskup podkreślił symboliczną w tym miejscu wymowę faktu, że jubileusz parafii zbiega się z wielkim jubileuszem Niepodległości Polski.
fot. iswinoujscie.pl
Dla parafian, niezwykle ważne, często także sentymentalne znaczenie miała obecność w Świnoujściu pierwszego proboszcza parafii, księdza Dariusza Kiljana. To on tworzył „z niczego tę wspólnotę, włożył mnóstwo starań i po prostu-pracy w wybudowanie kościoła. Nic dziwnego, że gdy pojawił się na odpustowej sumie to parafianie powitali go gromkimi brawami.
Trzeba przyznać, że poza wspomnieniami i chwilami wzruszeń to były rozmodlone trzy dni w parafii przy ulicy Siemiradzkiego. A kościół, na wszystkich bez mała nabożeństwach wypełniony był wiernymi.