Z Akademią Każdego Wieku na tropach historii sztuki i… muzyki

Ta pełna ciekawostek podróż miała swoje przystanki przy najwybitniejszych dziełach malarzy, rzeźbiarzy i architektów. Uczestnicy Akademii poznawali detale egipskich sarkofagów i zachwycający realizm antycznej rzeźby: od dyskobol Myrona, poprzez Nike z Samotraki i monumentalne rzeźby rzymskich wodzów.

Jeszcze więcej klasycznych arcydzieł pojawiło się na ekranie gdy mgr Młodzińska rozpoczęła prezentację pereł architektury Ir rzeźby. Od średniowiecznych drzwi gnieźnieńskich poprzez ołtarz Wita Stwosza aż po katedrę Notre Dame słuchacze zachwycali się najwybitniejszymi działami sztuki opartej o motywy religijne. Perły renesansu, Odrodzenia, Baroku… każda epoka dokładała swoje klasyki do dorobku dziejów. Wiele miejsca podczas tego wykładu pani magister poświęciła także czasom bliższym współczesności-sztuce drugiej połowy XIX i XX wieku. O sztuce można by mówić jeszcze długo ale w programie wieczoru znalazł się jeszcze temat związany z zupełnie innym rodzajem twórczości. Elżbieta Bruch-koordynator Akademii przygotowała garść ciekawostek związanych z, uważanym za najbardziej ekspresyjny emocjonalny, tańcem. Chodzi oczywiście o tango.

Tango zrodziło się w Ameryce Południowe. Zdołało już jednak zrobić karierę na całym świecie. W tym czasie powstało wiele jego odmian. Jedno jednak pozostaje niezmienne. Tango jest-jak żaden inny –tańcem serca. W szkołach tańca nigdy nie opanuje się do końca kroków, schematu. Tu, jak przy żadnym innym tańcu jest miejsce na nasze czucie muzyki i partnera. Dlatego właśnie mogło powstać tyle różnych form i odmian tanga.

Jednym z najbardziej znanych na świecie tang jest Tango Milonga, dzieło polskiego kompozytora Jerzego Petersbuskiego. W trakcie spotkania w „Sonacie”, jego uczestnicy poznali niezwykłą historię tego światowego klasyka. Otóż, w wielu krajach ta kompozycja znana jest pod zupełnie innym tytułem „Oh donna Clara”. Skąd to nieporozumienie? Ano winni temu są sami Polacy, którzy nie zadbali o zagwarantowanie sobie praw autorskich do swojej kompozycji. Te zaś, już przed wojną wykupiła austriacka firma Wiener Boheme Verlag jednak utworowi temu nadano zupełnie inny tytuł i, już w 1931 roku „Oh Donna Clara” stała się światowym przebojem. Grano ja nawet na Broadway’u tyle tylko, że amerykanie zamiast polskiego kompozytora wymieniali nazwisko Austriaka…

Przy upojnych dźwiękach klasycznych tang upłynęły dalsze chwile wieczór w „Sonacie”. Organizatorzy zapewniają, że kolejne spotkania dostarczą nowej wiedzy i wrażeń, Bo kolejne wykłady Akademii Każdego Wieku to podróże bez paszportu!