Jubileuszowy sezon żeglarski w KOTWICY otwarty

Na Wybrzeżu Władysława IV wystąpiły zespoły „Keja” i „Brygantynki”, oba reprezentujące wysoki poziom artystyczny i co też jest ważne wykonujące szanty. W pobliżu sceny harcerze z III Szczepu „Słowianie” ZHR zajęli się przygotowaniem i poprowadzeniem gier i zabaw dla dzieci. Motocykliści „Czarne Wdowy” pojawili się ze swoimi maszynami, gotowi nawet na przejażdżki z chętnymi. Specjalna załoga w postaci doktora okrętowego i kuka, wraz z pomocnikami, czuwała aby kandydaci do przejażdżki jachtem wykazywali się odpowiednim przygotowaniem zdrowotnym. Na nudę nie było miejsca. Największym zainteresowaniem cieszyły się klubowe jednostki pływające, które jak taksówki kursowały pomiędzy pomostami a klubem, gdzie odbywała się równocześnie druga część festynu. Musieliśmy pływać szybko i często, co też jest dla nas powodem do satysfakcji. A na naszej przystani między innymi : wystawa fotograficzna, ognisko z kiełbaskami, poczęstunek ciastem, no i oczywiście dużo uśmiechu. Z zadowoleniem zaobserwowaliśmy, że taka formuła tej imprezy przypadła do gustu naszym gościom i to nie tylko dzieciom.

Część oficjalna o godzinie 1600 to już nieco inny klimat. Rozpoczęliśmy jak co roku od uroczystego podniesienia bandery i proporca klubowego przy dźwiękach dzwonu. Czterdzieste urodziny świnoujskiej Kotwicy były okazją do wręczenia pamiątkowych statuetek i wyróżnień, zarówno oficjalnym gościom, jak i wieloletnim członkom klubu. W czasie uroczystości głos zabierali kolejno: Komandor Roman Nogalski, Prezydent Miasta Świnoujście Janusz Żmurkiewicz, Przewodnicząca Rady Miasta Świnoujście Jolanta Agatowska i Wiceprezes ZOZŻ Zbigniew Jagniątkowski. Dziękujemy wszystkim przybyłym gościom reprezentującym władze samorządowe, Marynarkę Wojenną, placówki oświatowe i organizacje społeczne za to, że zechcieli swoją obecnością podkreślić znaczenie tego dnia.

Część wieczorna rozpoczęła się od wspólnego śpiewania szant z niezastąpionym, honorowym członkiem naszego klubu Jurkiem Porębskim. Później w dobrych nastrojach planowaliśmy rejsy na nadchodzące kolejne 40 lat i snuliśmy morskie opowieści. Nie zmarzliśmy, bo klubowe ognisko płonęło cały czas, dłuuuugo.