Strefa zamieszkania jest obszarem obejmującym drogi publiczne lub inne drogi, na których obowiązują szczególne zasady ruchu drogowego.
Wjazdy i wyjazdy w takiej strefie oznaczone są dużymi, niebieskimi, informacyjnymi tablicami o kształcie prostokątnym z białymi sylwetkami: samochodu osobowego, budynku, dorosłego mężczyzny i dziecka grającego w piłkę (znaki drogowe D-40, D-41).
W strefie zamieszkania ruch jest całkowicie podporządkowany pieszemu, który ma prawo poruszać się po całej szerokości jezdni, parami i w obu kierunkach. Ma też pierwszeństwo przed pojazdami.
Kierowcy natomiast muszą ograniczyć swoją prędkość do 20 km/h i ustępować pierwszeństwa pieszym, oraz parkować pojazdy tylko i wyłącznie w miejscach oznaczonych odpowiednimi znakami drogowymi np. znakiem informacyjnym D-18 „parking”, zgodnie bowiem z art. 49 ust. 2 pkt 4 ustawy prawo o ruchu drogowy zabrania się postoju pojazdu w strefie zamieszkania w innym miejscu niż wyznaczone w tym celu.
Dodatkowo zarządca drogi może ograniczyć wjazd do strefy przez ustawienie np. znaków drogowych B-1 „zakaz ruchu” z tabliczką „nie dotyczy mieszkańców ulicy … z identyfikatorem”.
Zarządca wydaje wtedy odpowiednie identyfikatory tylko osobom upoważnionym (np. mieszkańcom pobliskich bloków).
Dlaczego piszemy o tym na portalu, ponieważ ciągle widzimy tam szybki ruch przejeżdżających samochodów osobowych i nie tylko. Chcemy też poinformować, że problem niewiedzy kierowców może doprowadzić do poważnego wypadku. A jeżeli jest to deptak, to niech tak już pozostanie.