Droga Kazika – poznaliśmy ją w „Konstelacji”. Zobacz film!

Niektórzy próbowali się domyślać ale tajemnica wyjaśniła się dopiero gdy przy powitaniu padło zaproszenie dla wszystkich do wyruszenia w niezwykłą podróż. Drogę, której stacjami były losy Człowieka. Mężczyzny, który zdołał podnieść się z dna alkoholowego piekła i – jak wierzy – na powierzchnię wyciągnęła go głęboka wiara.

Kazimierz Pawłowski – człowiek, alkoholik, więzień, łotr zetknął się w swoim życiu z ludźmi i Bogiem. Odzyskał wiarę, także wiarę w siebie, w drugiego człowieka. Odnalazł w sobie talent malarski. 20 lat temu chwycił za pędzel. Dla swojej twórczości wymyślił nowy gatunek w sztuce malarskiej – surrealizm sakralny.

Zaczynał w Świnoujściu. Tu spotkał ludzi takich jak Leszek Podolecki. Pomogli mu uwierzyć w siebie, podźwignąć się z dna moralnego upadku. Wspomina ich do dziś. Przyjaciele pomogli mu także teraz gdy zapowiedział, że swój jubileusz chciałby zorganizować w Świnoujściu. Darek Ryżczak chętnie udostępnił lokal. Radek Dobke z zespołem „Mantra Park” zapewnili tło muzyczne na cały wieczór. Maciek Napiórkowski napisał poetyckie teksty do drogi, w którą wyruszyli wszyscy.

„Jeszcze kiedyś się obudzę, a krew moja – na sztaludze” nuciła Weronika Ziółkowska gdy prowadzona przez Kazika grupa zbliżała się do kolejnych obrazów. Każdy zakryty był jak niepoznana karta życia. Odsłonięciu towarzyszył zawsze krótki symboliczny tekst poetycki.

Ostatnią stacją tej drogi była „Konstelacja” ale publiczność pragnęła pozostać w lirycznym nastroju. Kontemplacji odsłoniętych już obrazów towarzyszyły więc recytacje wierszy świnoujskich poetów z klubu „Na Wyspie”. Zabrzmiały teksty Anny Chodorowskiej-Gorzelniaskiej, Reginy Orzechowskiej, Anny Kamińskiej - Szpachta i innych.