Na nim umieszczona została tablica o treści: Pamięci Anny Beaty Chodorowskiej świnoujskiej poetki zm. W 1995 r. Członkowie Klubu Literackiego „Na Wyspie”.
Dr Józef Pluciński • Poniedziałek [18.10.2010, 01:44:42] • Świnoujście
Anna Beata Chodorowska poetka i działaczka kultury ze Świnoujścia. ( fot. Archiwum autora )
W sympatycznym, pełnym zieleni miejscu, a mianowicie u zbiegu ulic Szopena i Narutowicza, na starannie utrzymanym małym skwerku, ustawiony został granitowy, nieobrobiony kamień.
Skromny obelisk poświęcony świnoujskiej poetce. ( fot. Archiwum autora )
Ludziom nieco starszego pokolenia, szczególnie czytelnikom miejscowej biblioteki, czy też zainteresowanym sprawami kultury, jej osoba nie była obcą. Pani Chodorowska przez szereg lat była bowiem pracownicą świnoujskiej książnicy, na przeróżnych stanowiskach od instruktora, do pełniącego obowiązki dyrektora tejże placówki. Jej droga na wyspę nie była prostą. Pochodziła z Lublina studiowała w Trójmieście, a do Świnoujścia trafiła w 1960 r. Była więc obserwatorem i uczestnikiem zapoczątkowanego wówczas dynamicznego rozwoju społecznego i kulturalnego miasta. Będąc stale z racji pracy i zainteresowań w centrum odradzającego się kulturalnie miasta, stała się w 1966 r. współorganizatorką I Ogólnopolskiego Przeglądu Studenckich Teatrów Piosenki i Kabaretów, który przybrał potem powszechnie znaną skrótową nazwę FAMA. Przez kilka kolejnych lat była członkiem jury FAMY.
Miejska Biblioteka Publiczna, długoletnie miejsce pracy poetki.( fot. Archiwum autora )
Wielką osobistą pasją Anny Beaty Chodorowskiej była twórczość poetycka. W nią zaangażowała się ona bez reszty i pozostała jej wierna do końca życia. Zadebiutowała już w 1961 r. na łamach „Tygodnika Morskiego” a w latach kolejnych publikowała w różnych czasopismach społecznych i literackich m.in. w „Kamenie”, „Morzu i Ziemi”, „Faktach i Myślach”. Jej utwory publikowano też w licznych wydawnictwach zbiorowych. Zajmowała się także publicystyką i krytyką literacką. Wydała też 4 samodzielne tomiki poetyckie: „Słony wiatr” ( 1973 r. ), „Ikebana” (1975), „Znaczone chabrem” ( 1985 ), „Kosz Kleopatry (1986 ). W roku 1984 została przyjęta do Związku Literatów Polskich. W kolejnym roku za powieść "Rzeka bez źródeł" otrzymała nagrodę w konkursie "Głosu Szczecińskiego" W tym samym roku za zasługi na polu upowszechnienia kultury w mieście została wpisana do Księgi Zasłużonych dla Świnoujścia.