Podejmują większość proponowanych im prac. Potrafią docenić to, że mają możliwość pracy za godne wynagrodzenie ( nie oszukujmy się w Polsce zarobki, są śmieszne i nie proporcjonalne do wykonywanej pracy!), które pozwoli im na ‘spełnienie marzeń’.
Mówimy sobie, że to tylko na chwilę, ale coraz częściej zdarza się, ze nasz pobyt na dorobku przedłuża się z tygodnia na tydzień, z miesiąca na miesiąc, z roku na rok. Bardzo ciężko jest nam wrócić z powrotem do szarej rzeczywistości. Większość emigrantów decyduje się zmianę miejsca zamieszkania na stałe.
Niektórzy z nich sprowadzają swoje rodziny, aby zakończyć czas rozłąki.
Mimo tego, że tęsknimy za Polską, za zwyczajami, tradycjami, szczególnie w czasie świąt, to nie chcemy już wracać.
Jedyny wniosek, jaki nasuwa mi się po przeanalizowaniu tego zjawiska jest taki, że przykro jest wiedzieć, że nasze własne Państwo nie daje nam takich możliwości do godnego życia, jak inne kraje, które wybieramy na nasz ‘drugi dom’ . Choć rządzący się starają ( przynajmniej tak mówią, choć słabo im to wychodzi).
Dlaczego tak uważam? - odpowiedz jest prosta. Wystarczy pojechać do Angli, Irlandi, Holandi, Australi i przejść się głównymi ulicami miast. Język polski, jest tam jednym z przeważających.
A. H.
iswinoujscie.pl • Wtorek [23.03.2010, 06:42:41] • Europa
fot. Aleksandra Hernik
Polska - dla nas wszystkich jest ojczyzną, naszym domem, krajem z którego pochodzimy. Jednak coraz częściej, zdarza się, że wyjeżdżamy w poszukiwaniu ‘’ lepszego jutra’’. Nie ma reguły. Emigrują wszyscy. Ludzie młodzi zaraz po szkole średniej, po studiach lub w ich trakcie, ludzie w starszym wieku, którzy chcą poprawić byt swój i swojej rodziny, ludzie starsi, którzy chcą dorobić sobie do emerytury, renty, itd.