Zbliżające się wybory do Parlamentu Europejskiego powodują, że odwiedzający Świnoujście kandydaci demonstrują swoje przywiązanie do budowy tunelu pod Świną. Aktualnie politycy PiS i PO wzajemnie obarczają się odpowiedzialnością za rozkład tej inwestycji. Oto skrót partyjnych tez w tej sprawie:
-PiS – nasz rząd wpisał tunel do Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko, przyznał pieniądze z budżetu państwa na studium wykonalności, PO wstrzymuje inwestycję.
-PO – wasz Rząd wpisał, ale nie zabezpieczył pieniędzy na budowę, a okazało się że tunel jest znacznie droższy i my tych pieniędzy szukamy.
W piątek, 29 maja, podczas odbywającej się w sanatorium Bursztyn konferencji prasowej ministra obrony narodowej Bogdana Klicha, sprawę tunelu poruszyła towarzysząca mu kandydatka do europarlamentu
* * *
Magdalena Kochan:
-Przywiozłam do Świnoujścia chyba dobrą wiadomość, moim zdaniem bardzo dobrą, wiadomość z dzisiaj, od pana dyrektora Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad. Zapadła decyzja w sprawie podwójnej nitki autostradowej pod Świną, decyzja którą finansować będziemy w sposób taki, powiedziałabym hybrydowy, partnerstwo publiczno prywatne plus kapitał z budżetu państwa plus środki unijne. W czerwcu, na początku czerwca ta decyzja zostanie przesłana do generalnej dyrekcji środowiskowej o opinię środowiskową na temat tego wariantu. Jak sądzę, w przeciągu dwóch miesięcy sprawa zostanie zamknięta i decyzję o tym, jak ma wyglądać przeprawa, właściwie zapadła: podwójna nitka autostradowa pod Świną. To chyba dobra wiadomość, ja nie wiem, państwo patrzycie tak spokojnie. Ja się bardzo cieszyłam w momencie, kiedy dzisiaj dostałam potwierdzenie, że to są decyzje, które zapadły, bo do tej pory rozważano, państwo wiecie, że to jest kosztowna inwestycja, ona kosztuje ponad półtora miliarda złotych. Uznano jednak, że nie ma co wydawać ośmiuset blisko na jedną nitkę autostradową, bo i takie wersje były rozpatrywane, ani też nie ma sensu polegać wyłącznie na partnerstwie publiczno-prywatnym. Zatem dwie nitki, pełna podwójna przeprawa, partnerstwo publiczno-prywatne, środki z budżetu państwa i środki unijne - w ten sposób finansowana inwestycja. Zgodnie z tym, co powiedział pan dyrektor, od momentu otrzymania wszystkich warunków środowiskowych, przystąpią do działań, i jak sądzę, to już są moje dywagacje, dość szybko przystąpimy do realizacji tego zadania.
* * *
Stanisław Możejko:
-Chciałbym się odnieść do tego, co pani poseł powiedziała o tunelu. Należy się cieszyć, że po trzech latach zrozumiano w Generalnej Dyrekcji sprawę oczywistą, że ze względów bezpieczeństwa nie można jednej nitki tunelu budować, polskie przepisy prawa nie dopuszczają, zabraniają takiego rozwiązania. Mamy tunel cały czas na papierze, natomiast nawet zapewnienie finansowania nie spowoduje, ze ruszymy dalej, a to dlatego, że brak podstawowych dokumentów, takich jak studium wykonalności na właściwym poziomie oraz nie ma kto, bo w Polsce taka osoba nie istnieje, żeby zrobić program funkcjonalno-użytkowy dla tego tunelu w celu ogłoszenia przetargu. Wobec tego, do tej pory zajmują się tunelem wszyscy, tylko nie ma ani jednego fachowca od tunelu. Ja mogę powiedzieć, że swojego dorobku tunelowego organy państwa się wstydzą.
Ja mam tutaj i chcę pani poseł wręczyć, korespondencję z Generalną Dyrekcją i Ministerstwem Infrastruktury. Odpowiedzi mam takie, jakby to nie były organy demokratycznego państwa, tylko jakbym korespondencję prowadził z pruszkowską mafią. Chodzi o to, że studium wykonalności, które rzekomo zrobiono i które rzekomo odpowiada unijnym standardom, robiono przy udziale konsultacji społecznych a teraz odmawia się udostępnienia informacji publicznych. Wszystkich praw zawartych w Konstytucji i ustawie o dostępie do informacji publicznych w sposób niezwykle arogancki mi się odmawia. W sprawę zaangażował się również jeden poseł Platformy Obywatelskiej i nawet ten poseł jest ignorowany przez te instytucje, nie otrzymuje odpowiedzi. Pisałem do Premiera Tuska o interwencję, dostałem odpowiedź od jakiegoś referenta.
Proszę o spowodowanie, aby informacje o tej niezwykle ważnej inwestycji dla mieszkańców Świnoujścia były powszechnie dostępne, zgodnie z ustawą. Chciałbym jeszcze na jedno zwrócić uwagę: budowa tunelu pod Świną to nie jest zwykła inwestycja drogowa, to jest również racja stanu Rzeczypospolitej. Napewno pan minister zdaje sobie sprawę, że tylko 7% wyspy Uznam należy do Polski. I jeszcze jedno: nie jest przypadkiem, ze starania przez dziesiątki lat o budowę tunelu spełzają na niczym. To nie jest przypadek. Ta inwestycja wymaga stałej politycznej opieki, aby można było ją zrealizować.
* * *
Nie trzeba nikomu udowadniać, że Świnoujście to jedno z najbardziej strategicznie położonych miast nie tylko w skali Polski, ale i Europy. Stąd krzyżują się tu różne, również zewnętrzne wpływy i długofalowe plany. W polskich warunkach niekompetencji urzędników i ich podatności na korupcję zepchnięcie budowy tunelu pod Świną w przysłowiowe maliny jest dziecinnie łatwe... Również z takich względów nałożono ustawowe kary na tych urzędników, którzy będą opóźniać budowę strategicznego dla naszego bezpieczeństwa energetycznego terminalu LNG. W tym kontekście warto zadać sobie pytanie, czy wspominana w poprzednich odcinkach pewna wielka zagraniczna firma, która od lat zaciąga korupcyjne sieci nad tą inwestycja, naprawdę chce budować tunel pod Świną?
Ciąg dalszy nastąpi...
Stanisław Możejko
* * *
Odcinek 1: działania i zaniechania Janusza Żmurkiewicza, w wyniku których po 30 miesiącach od decyzji o budowie tunelu na najwyższym szczeblu, znajdujemy się w punkcie wyjścia.
Odcinek 2: moje działania i interwencje w tej sprawie.
Odcinek 3: skrót historii moich starań o budowę tunelu i dywersyjne działania SLD.
Odcinek 4: na podstawie dokumentów DAMARTu wykazałem, że nie sporządzi studium wykonalności na wymaganym poziomie. Nawiązałem także do ataków Żmurkiewicza na mnie, wykonywanych przez rzecznika prasowego i Barbarę Michalską.
Odcinek 5: wydarzenia z 2004 roku, gdy motorem napędowym tunelowych działań Żmurkiewicza stała się korupcja. Grę napędza niemiecka firma budowlana, specjalizująca się w tunelach drążonych,
a przecież w warunkach Świnoujścia tunel drążony musi być dłuższy, droższy w wykonaniu
i eksploatacji. W grudniu 2004 do Żmurkiewicza zgłosiła się zachodnia firma, która chciała w Basenie Mulnik wybudować suchy dok. Miały tam być produkowane elementy do tuneli zatapianych. Żmurkiewicz pogonił tę firmę, mimo że taka inwestycja, oprócz wielu miejsc pracy, wpłynęłaby także na znaczne obniżenie ceny świnoujskiego tunelu. Stanowiła ona jednak zagrożenie dla powziętych przez niego kilka miesięcy wcześniej, korupcyjnych ustaleń z firmą niemiecką.
Odcinek 6: Jak działania Społecznego Komitetu Budowy Tunelu wpłynęły na wpisanie tej inwestycji do Narodowego Planu Rozwoju i poprzedzającą uchwałę Rady Miasta z 24 marca 2005 w sprawie lokalizacji stałej przeprawy. Ograniczenie wpływu Janusza Żmurkiewicza na bieg tej inwestycji. Ponowna analiza umożliwi obniżenie wygórowanych przez korupcję kosztów.
W obowiązującym prawie (planie zagospodarowania przestrzennego) funkcjonuje tylko jedna lokalizacja tunelu obok przeprawy Karsibór, DAMART w prezentacji z 4 listopada 2008 sugeruje, że istnieją trzy...
Odcinek 7: Dowody na nieuczciwość opracowania DAMARTu, zawierającego fałszywe tezy, rzekomo uzasadniające wybór droższej i ryzykowniejszej technologii drążenia tunelu. Tezy tak kuriozalne, jak: wariant tunelu drążonego, jako najmniej naruszający ciągłość osadów dennych, a tym samym nie wpływający znacząco na stan ilościowy i jakościowy wody podziemnej. DAMART przyznaje, że taki wybór to preferencje zamawiającego... Innymi słowy: Żmurkiewicz, delikatnie określając, z pozamerytorycznych pobudek, stwarza zagrożenie dla historycznej szansy budowy tunelu, powodując zawyżenie jego długości, kosztów wykonania i kosztów przyszłej eksploatacji.
Odcinek 8: Na podstawie publikacji Water crossing – the Options ze specjalistycznego pisma Tunneling and Underground Space Technology, przedstawiłem kolejne dowody nieuczciwości opracowania DAMARTu. Przywołując obowiązujące przepisy prawne, wykazałem, że forsowana przez Janusza Żmurkiewicza koncepcja ignorującego współczesne normy bezpieczeństwa jednojezdniowego drążonego tunelu może być zrealizowana tylko wtedy, gdy korupcja sięgnie ministerstwa infrastruktury.
Odcinek 9: Niekonsekwentne, nielogiczne działania Żmurkiewicza oraz jego wizyta w Ministerstwie Infrastruktury w niejasnej roli (prezydenta miasta? przedstawiciela firmy Hochtief ?).
Odcinek 10: Oficjalne wypowiedzi dotyczące zaangażowania inicjatywy unijnej JASPERS okazały się nieprawdziwe. Dlaczego zatem rozpowszechniono tą dezinformację?
Odcinek 11: Sejmowa dyskusja o tunelu 22 i 24 kwietnia 2009; napędzane korupcją niekompetentne studium DAMARTu blokuje inwestycję.
Odcinek 12: GDDKiA oraz Ministerstwo Infrastruktury odmawiają udostępnienia materiałów o tunelu – wstydzą się dorobku?
Odcinek 13: Interwencja posła Arkadiusza Litwińskiego u Ministra Infrastruktury w sprawie udostępnienia dokumentów i informacji o inwestycji; protokół z posiedzenia Rady Naukowo-Technicznej Społecznego Komitetu Budowy Tunelu 4 lipca 1997 w Świnoujściu.
Odcinek 14: Jaki mógłby być harmonogram budowy tunelu, gdyby Janusz Żmurkiewicz był uczciwy i rozumny; bezprawie w Ministerstwie Infrastruktury – bezprawna odmowa udzielenia informacji.