I z tym pokoleniem odeszli na zawsze prawdziwi nauczyciele. Dzisiejsi nauczyciele to porażka

Jest taki jeden świnoujski emerytowany już nauczyciel w-f, którego nikt miło nie wspomina, bo od zawsze był z kołkiem w. ...

Wspaniali nauczyciele i co ciekawe obaj moi wychowawcy.pozdrawiam serdecznie panowie.Byliscie i jestescie THE BEST.Pozdrawiam Pawel

Szkoła przelomu lat 70/80 była zideologizowana, też ta Siódemka przy ul.Walki Mlodych/Kościuszki, na apele przychodzili utuczeni (zawsze byli grubi!) partyjniacy w garniturach, historyczka będąca członkiem PZPR potrafiła wezwac do szkoły rodziców nawet gdy uczeń we własnej gazecie dorysował wąsy szyszce PZPR, premierowi Jaroszewiczowi (historyczkę tę widziałem w ostatnich latach na wiecach KOD i SLD/N.Lewicy, jaka wierność ideologii...), w podręcznikach podawano wizję historii marksistowską z wiecznie cierpiącym chłopem, robotnikiem, złym Kościołem, czyli marksiści opisywali rzeczywistość z ich łagrów i więzień, rzutowali ją na średniowiecze i inne lata aż do" świetlanej" ery komunizmu (w l.1917- 1989 zamordowano ludzi najwięcej w historii, w imię czerwonego ateizmu, ok.140 mln - Lenin, Stalin, Mao, Pol Pot, inne kraje" demokracji" ludowej, a i Hitler był narodowo-SOCJALISTYCZNY, tu następne dziesiątki mln). I w takiej to rzeczywistości działał Pan Teda, zabarwial na inne kolory czerwonawą rzeczywistość

Brakuje jeszcze jednej gwiazdy świnoujskich fikołków.Pana Czesia Włodarczyka.Ojjjj dał mi czadu.

A w Bombaju przewrócił się worek z ryżem.

Boluś gryf od gitary, nieraz po łapach dostałem, jak zafauszowałem na flecie prostym z atestem.

Cieszę się, że na mojej drodze stanął. Łapa, Walkowiak, Dodek. Dla przyjemności a nie sukcesów i lansu.

Drugi głos w chórze i nie ostatni na bieżni, z szacunkiem pozdrawia.

Tak, P. Teda mawiał, możesz zaśpiewać, zagrać, albo nawet zagwizdac jak będzie ok rytmicznie to 5.

Oj tak...czasy SP7...grzecznie w każdą sobotę rano gnało się na próby szkolnego chóru, zamiast oglądać w tym czasie 5-10-15😄ale to była nasza pasja, nasza radocha i wspaniale spędzony czas z prawdziwym pasjonatem muzyki i śpiewu - panem Tedą. Bylo warto. Wspomnienia ekstra, dziękuję ❤️

serdeczne pozdrowienia i podziękowania.

Nie lubiłem ich.

A Bolusia to pamiętacie?

[dokończenie]. ..a my nie wychodziliśmy z klasy i słuchaliśmy tych dźwięków, linię instrumentalną: Money, money, money/ Must be funny/ In the rich man's world/ Money, money, money/ Always sunny/ In the rich man's world/ ...i tak dalej, potem następny hit Abby. No i do dziś Abba przetrwała, nie zestarzała sie, choć energia Pana Tedy pchnęła mnie potem - sprzężona z świetnymi stacjami radiowymi Dwójką i Trójką - w stronę trudnej muzyki, nawet Lutosławskiego czy sonorystycznego Pendereckiego. Peerelowska szkola była barwna dzięki właśnie takim ludziom, od ludzi bardzo wiele zależy, nawet gdy system jest wadliwy. Nawet Chopin przedarl się przez kurz tej szkoły, przyjechal pan z filharmonii i grał na zielonym od płytek pcv szkolnym korytarzu. ..preludia, mazurki - i wtedy mnie chwycilo. Piękno jakby pozaziemskie tej muzyki...● A tak swoją drogą Pan Teda swietnie wygląda, tyle lat minęło, a on świetnie się trzyma!

Starośc to rzecz umowna, niektórzy są starzy już w wieku 40 lat.

No, wanny tego było... Sport w każdej kropli...no ok, potu...

Prawdziwi mistrzowie swojego fachu, żaden za kołnierz nie wylewał

Pan Teda (zawsze tak będę mówił, jak uczeń) to niezapomniany, ambitny, fantastyczny nauczyciel, ktory mógł isc po linii najmniejszego oporu, a wymagał od uczniów (=rodziców) kupna fletu prostego, potem nas nauczył na nim grać, ba, nawet nauczył nas rozumieć ZAPIS NUTOWY, coś, czego nawet Hendrix nie znał. Nauczył najpierw wartosc rytmicznej nut, czyli jak wystukac rytm na podstawie nut, a potem zagrac je wg ich wysokosci dźwięku - na flecie. Dzięki temu do dziś po 40 latach rozumiem zapis nutowy. Kiedyś tak nas nauczył chóralnie spiewac piosenkę, że zadowolony z efektu (faktycznie, pamietam ze wyjątkowo dobrze wtedy wspolnie spiewaliśmy, cała klasą, chóralnie, pewnie, jak mawia prezenter Kaczkowski. ..aniol przeleciał przez klasę) specjalnie zaprosil do klasy samą dyrektor, o ile pamietam była to Pani Wyszyńska. Gdy wchodziliśmy do klasy, zza deski pianina patrzyły na nas oczy... potem zachodziły jak slońca i...płynęły dźwięki...hitu Abby. Nie szedł Pan Teda do pok.nauczycielskiego, grał dla nas, a my. ..

Takich nauczycieli to już nie ma!

No no. Pamiętam te wyjazdy na zawody. Bez komentarza.

Obaj panowie to moi mistrzowie z lat szkolnych i takimi pozostali do dzisiejszego dnia. Inteligentni z dużą wiedzą i poczuciem humoru. Pozdrawiam obu panów serdecznie.