Paradne wejście kompanii honorowej komendy portu wojennego, uroczyste wciągniecie biało-czerwonej, salwa honorowa. To znamy już z wielu patriotycznych uroczystości w tym miejscu. Inne było tym razem przemówienie szefa władz miejskich. Prezydent Joanna Agatowska nie ograniczyła się do powielanych, wytartych sloganów o bohaterstwie walczących Polaków. Tamtą dziejową sytuację, zjednoczenie jakie charakteryzowało Polaków spod znaku Polski Walczącej odniosła do współczesności. To było wezwanie do budowania jedności w naszej świnoujskiej codzienności.

Tą jedność dało się wyczuć wyraźnie właśnie w kontekście poczucia historycznego zjednoczenia Polaków stających w obliczu wyzwań historii.

Miejskie obchody 80-tej rocznicy Powstania Warszawskiego nie zakończyły się tym razem na oficjalnej uroczystości. Wieczorem wypełnił się plac wokół, Muszli Koncertowej. Na promenadowej scenie najpierw ustawili się muzycy Orkiestry Wojskowej. W uroczystym koncercie znalazły się utwory wojskowe i patriotyczne nie tylko związane z powstaniem w stolicy. Wzruszająco w tym kontekście zabrzmiało nawet wspólne z mieszkańcami wykonanie znanej pieśni „Morze, nasze morze”.

Wojskowi nie tylko grali ale i śpiewali. W rolę wokalisty wcielił się m.in. kapelmistrz Piotr Skoczylas. Występ muzyków w mundurach nie zakończył artystycznej części rocznicowego spotkania. Prawdziwe wzruszenia nastąpiły gdy na scenie pojawiał się młodzież z Liceum im. Mieszka I. Grupa pod kierunkiem profesor Iwony Dominiak przygotowała wzruszający spektakl słowno-muzyczny. Młodzi przypominali historyczne fakty przeplatając je piosenkami walczącej stolicy. Wykonawcy nie chcieli tym razem śpiewać sami lecz zaprosić do wspólnego śpiewania swoich słuchaczy. „Warszawskie Dzieci”, najbardziej chyba znana powstańcza piosenka zabrzmiała donośnie i radośnie.

Młodzi dali tego wieczoru pokaz nie tylko wokalnych talentów ale także patriotycznego zaangażowania. I, mimo tragicznych dziejów walczącej Warszawy, tak jak 80-lat temu słowa powstańczych pieśni niosły nadzieję, dumę, radość. Upływający czas jest bezwzględny także dla bohaterów 1944 roku. Dopóki jednak, tamta historia pozostaje prawdziwą inspiracją dla młodych Polaków możemy być spokojni o ten chlubny spadek jaki pozostawili nam bohaterowie walk o wolność.

W końcówce koncertu 1 go sierpnia padły słowa współczesnego utworu; „wolność kocham i rozumiem, wolności oddać nie umiem”/…/ To jedno z najważniejszych przesłań jakie pozostawili potomnych bohaterowie z warszawskich barykad. Dobrze, że pozostaje ono żywe także na naszych wyspach!

źródło: www.iswinoujscie.pl