mdli mnie tak to jest żałośnie oklepane, komercja literatury, popliteratura. BLEEEEE

A Szymborska się zgodziła? Prowincjonalne grafomaństwo

Mdli cię pisobolszewiku bo jesteś zwyczajnie prymitywny jak cep.Kultura dla ciebie to droga mleczna.

A czy będzie jeszcze taki wieczór organizowany w innym terminie albo np za tydzień? Bardzo bym chciał wziąć udział, ale ciężko zaplanować z dnia na dzień, dobrze by bylo takie informacje tydzień-miesiąc przed dostawać. Z góry dziękuje za organizacje i pozdrawiam serdecznie

Komunistyczna dama

wow aż rok dla towarzyszki Wisławy która z taką miłością, czcią i oddaniem poetycznie wysławiała się nt wyzwoliciela klasy robotniczej generalismussa tow. Stalina!

Popatrz, popatrz, tyle lat rządzą i jakoś do nagrody Nobla nikogo ze swojego grona nie wypromowali.

Gratuluję organizatorom! Cieszę się, że w moim mieście są oddani kulturze promotorzy. BRAWO!!

15 marca 1953 r. przyszła noblistka, Wisława Szymborska tak opłakiwała śmierć Józefa Stalina w wierszu, , Ten dzień”… Jeszcze dzwonek, ostry dzwonek w uszach brzmi. Kto u progu? Z jaką wieścią, i tak wcześnie? Nie chcę wiedzieć. Może ciągle jestem we śnie. Nie podejdę, nie otworzę drzwi. Czy to ranek na oknami, mroźna skra tak oślepia, że dokoła patrzę łzami? Czy to zegar tak zadudnił sekundami. Czy to moje własne serce werbel gra? Póki nikt z was nie wypowie pierwszych słów, brak pewności jest nadzieją, towarzysze… Milczę. Wiedzą, że to czego nie chcę słyszeć – muszę czytać z pochylonych głów. Jaki rozkaz przekazuje nam na sztandarach rewolucji profil czwarty? – Pod sztandarem rewolucji wzmacniać warty! Wzmocnić warty u wszystkich bram! Oto Partia – ludzkości wzrok. Oto Partia: siła ludów i sumienie. Nic nie pójdzie z jego życia w zapomnienie. Jego Partia rozgarnia mrok. Niewzruszony drukarski znak drżenia ręki mej piszącej nie przekaże, nie wykrzywi go ból, łza nie zmaże. (...)

To Szymborska jeszcze żyje ? a ja byłem przekonany że już dawno jej nie ma a ona przyjeżdża do naszego miasta ? Pójdę ją zobaczyć 🤭

Pieszczoch komuny.

A po co to komu ? Wanda Wasilewska jet już niemodna? Nauczyła by was walczyć z „odchyleniem prawicowo-oportunistycznym''

'15 marca 1953 r. przyszła noblistka, Wisława Szymborska tak opłakiwała śmierć Józefa Stalina w wierszu, , Ten dzień”… TEN DZIEŃ (fragment) Jeszcze dzwonek, ostry dzwonek w uszach brzmi. Kto u progu? Z jaką wieścią, i tak wcześnie? Nie chcę wiedzieć. Może ciągle jestem we śnie. Nie podejdę, nie otworzę drzwi. Czy to ranek na oknami, mroźna skra tak oślepia, że dokoła patrzę łzami? Czy to zegar tak zadudnił sekundami. Czy to moje własne serce werbel gra? Póki nikt z was nie wypowie pierwszych słów, brak pewności jest nadzieją, towarzysze… Milczę. Wiedzą, że to czego nie chcę słyszeć – muszę czytać z pochylonych głów. Jaki rozkaz przekazuje nam na sztandarach rewolucji profil czwarty? – Pod sztandarem rewolucji wzmacniać warty! Wzmocnić warty u wszystkich bram! Oto Partia – ludzkości wzrok. Oto Partia: siła ludów i sumienie. Nic nie pójdzie z jego życia w zapomnienie. Jego Partia rozgarnia mrok. Niewzruszony drukarski znak drżenia ręki mej piszącej nie przekaże, nie wykrzywi go ból, łza nie zmaże. (...)''

Kto chce chce czytać tą komunistkę co wiersze pisała na cześć Józefa Stalina...obrzydliwość.

Pisuary milczeć. Zainteresujcie się życiorysami w waszych szeregach, chociażby Piotrowicza. A takich komuchów jest u was całkiem sporo.