Maleńkiego zbawiciela do żłóbka złożyły dłonie kapłana. Świadkami tego obrzędu byli parafianie, którzy-mimo późnej pory licznie zjawili się w świątyni przy Placu Kościelnym. Za ołtarzem stanęli „rodzinnie” wszyscy duszpasterze tej wspólnoty. Nabożeństwu przewodniczył proboszcz. Uroczysta msza rozpoczęła się nietypowo. Ksiądz Bogusław Gurgul jeszcze przed nabożeństwem podzielił się z parafianami swoimi refleksjami na temat świętowania i przeżywania, we wspólnocie, największych uroczystości. Prawdziwego przeżywania, to znaczy takiego, które ma moc uzdrawiania i pogłębiania wiary.

Przejmującym momentem pasterki w tym kościele był jej początek. Przygaszone światła wprowadzały w nastrój niepewności i przygnębienia. To zupełnie tak jak w Galilei 2022 lata wcześniej. O północy wszystko się jednak zmieniło. Wnętrze wypełnił głośny płacz nowonarodzonej dzieciny. Nocne ciemności rozświetliła iluminacja świątyni, a potężne brzmienie zabytkowych organ podkreśliło wagę wydarzenia, którego pamiątkę świętujemy. Ksiądz proboszcz w imieniu duszpasterzy pracujących w parafii złożył wszystkim uczestnikom mszy życzenia błogosławionych dni i pięknych owoców wspólnotowego świętowania .

Słowo „świętujemy” warto w tym momencie podkreślić ponieważ laicyzacja, zeświecczenie tej uroczystości staje się od lat coraz smutniejsze, a wręcz żenujące. Dla części ludzi świętowanie równa się korzystaniu z obniżek i promocji, dłuuugiemu wystawaniu w kolejkach do kas, zdawkowych rozmowach z ze znajomymi podczas podróży do świątyni handlu na ruchomych schodach. O budującej wiarę i integrację wspólnoty parafii, dekanatu,, a wreszcie diecezji przypomniał w liście odczytanym na koniec uroczystości arcybiskup Andrzej Dzięga, metropolita szczecińsko-kamieński. Po mszy duszpasterzom parafii przy Placu Kościelnym zostało maksymalnie pięć godzin snu. Pierwsza msza w niedzielę rozpoczęła się już o godz. 7:00.

źródło: www.iswinoujscie.pl