Zwykle, gdy decydujemy się na budowę nawierzchni, koncentrujemy się na wyborze kostek lub płyt betonowych o ciekawym designie, który będzie współgrać z kreowaną przez nas przestrzenią. Czasem jednak warto wyjść poza schemat i zwrócić uwagę na układ poszczególnych elementów względem siebie.

Indywidualny wzór potrafi naprawdę wiele zmienić i sprawić, że nawierzchnia w przydomowej przestrzeni będzie prezentować się oryginalnie i niesztampowo. Sposobów układania jest naprawdę wiele, jednak każdy z nich wymaga odpowiedniego rodzaju płyt.

Wzory dla wielkich formatów … klasycznie, a może step by step
Zacznijmy zatem od dużych formatów. Do tej grupy należą tzw. wielkoformatowe płyty, takie jak np. Polbruk Magna, czyli jeden z absolutnych gigantów dostępnych na rynku. Pojedyncza płyta posiada rozmiar 75x100 cm w wersji większej, a w mniejszej 50x75 cm. Oczywiste jest to, że tak dużych płyt nie ułożymy w każdy możliwy sposób. Na przykład nie nadają się one do wykonania popularnej „jodełki”, a do układania ich w bardziej skomplikowane wzory potrzebna jest naprawdę duża powierzchnia. Dostarczają jej choćby duże publiczne place, ale nie działki z domami jednorodzinnymi. Zatem najlepiej ułożyć je klasycznie czyli bez przesunięcia. Ciekawą opcją jest również ułożenie wielkoformatowych płyt metodą „step by step”, co oznacza zachowanie pomiędzy nimi odstępu równego mniej więcej długości ludzkiego kroku. Przestrzeń dzielącą betonowe elementy wypełniamy grysem lub obsiewany trawą, dzięki czemu uzyskamy ciekawy efekt wizualny, a przy tym zwiększymy przestrzeń bioaktywną. Rozwiązanie to można zastosować również w opasce dookoła domu lub w przypadku alejek ogrodowych. Magna jest dostępna w grubościach: 8 i 10 cm, dlatego oprócz ciągów pieszych można użyć ją także na podjazdach i w lekkim ruchu samochodowym. Poza płytą Magna do tworzenia dwóch powyższych układów możemy wykorzystać również elementy Polbruk Lamell (40x60 cm). Lamell ze względu na swoją grubość 4,5 cm to płyta dedykowana na tarasy oraz alejki i ścieżki. Niektóre z płyt dostępnych na rynku można też ułożyć w cegiełkę. W tym celu umieszcza się płyty z przesunięciem stanowiącym połowę długości elementu z sąsiadującego rzędu. Ciekawym rozwiązaniem aranżacyjnym jest też płyta MultiComplex. Jest ona dostępna w trzech formatach: 20x40, 40x40 i 60x40 cm. Stanowią one komplet na palecie, co niejako obliguje do układania ich w zaplanowany przez projektantów sposób. Ma to swoje dobre strony, jeśli bowiem nie czujemy się na siłach, bo samodzielnie zaprojektować wzór, możemy postawić na sprawdzone rozwiązania, które na pewno będą prezentować się efektownie. Jest ona nieco grubsza (gr. 6 cm), ale podobnie jak Lamell, przeznaczona do ruchu pieszego.

Mniejsze mogą więcej … drabinka, szachownica czy jodełka
Elementy kwadratowe i prostokątne stwarzają więcej potencjalnych możliwości na stosunkowo niewielkich nawierzchniach wokół domu. Na przykład poza ułożeniem w cegiełkę czy z dowolnym przesunięciem, płyty w kształcie prostokąta mogą tworzyć także wzór drabinki. Ten sposób układania polega na wykonaniu pierwszego rzędu płyt pionowo, zaś następnego prostopadle do nich, dzięki czemu powstaną „szczeble” drabinki. Kompozycję zamykamy kolejnym pionowym rzędem. Do oryginalnych aranżacji świetnie nadają się płyty Polbruk Oland, Triada czy Urbanika. Pierwsza z nich jest dostępna w wymiarach: 14x28, 14x42 i 14x56 cm stanowiących komplet oraz grubości 6 cm. Płyta Oland zalecana jest do ruchu pieszego, a pozostałe czyli Triada i Urbanika to elementy, które ze względu na grubość 8 cm można wykorzystać nawet w ruchu kołowym powyżej 3,5 t.! Triada występuje w komplecie trzech rozmiarów: 20x30, 20x40 i 20x50 cm, a Urbanika w pojedynczych rozmiarach do wyboru: 15x30, 20x30, 25x30 i 60x20 cm. Alternatywnym i ciekawym wzorem jest również szachownica. Polega ona na stworzeniu w jednym rzędzie „modułów” naprzemiennie z płyt ułożonych poziomo, a następnie pionowo. Szachownicę można też wykonać z elementów w różnych kolorach. Powinny być jednak utrzymane w jednej tonacji. Bardzo popularnym wzorem na nawierzchni jest również „jodełka”, która po latach niebytu powróciła do łask, znów stając się obowiązującym trendem. Stanowi ona znaną od starożytności metodę łączenia ze sobą elementów. Często w ten sposób układano nawierzchnię rzymskich dróg, motyw ten wykorzystywano także we wznoszonych wówczas i później budowlach. Dziś jodełka to czysty design, ale nie każda dostępna na rynku płyta czy kostka jest odpowiednia do układania tego wzoru. Do komponowania takiego deseniu świetnie nadają się długie i wąskie elementy, jak na przykład Urbanika (o wymiarze 20x60 cm) czy Metrik (7x28 cm). Kostka Metrik dedykowana jest do ruchu pieszego. Jest to propozycja na piękny i modny taras, stylowe alejki, a także ogrodowe ścieżki. Im większy stosunek długości do szerokości elementu, tym ciekawszy efekt wizualny. Płyty w wyżej wskazanych rozmiarach (poza kostką Metrik, która jest zbyt wąska) doskonale sprawdzą się również w ułożeniu step by step lub do budowy „drabinki”.

Powyżej opisane wzory oczywiście nie wyczerpują wszystkich możliwości, jeśli chodzi o układ elementów nawierzchni. Poza podstawowymi kompozycjami istnieją również ich wariacje i modyfikacje. Niektóre desenie można ze sobą łączyć, aczkolwiek należy pamiętać o zachowaniu tak ważnej we współczesnym projektowaniu przestrzeni zasady minimalizmu i oszczędności form. Różne sposoby układania płyt to oprócz kolorystyki, faktury i kształtu kolejny sposób na stworzenie niesztampowej aranżacji przestrzeni wokół naszego domu. Nie bójmy się eksperymentować, ale pamiętajmy, że poszczególne elementy kompozycji oraz architektura domu muszą stanowić spójną całość.

Aneta Rymarska
Account Director