„Gdybym mówi³ jêzykami ludzi i anio³ów, a mi³o¶ci bym nie mia³, sta³bym siê jak mied¼ brzêcz±ca...” Wers z piosenki Stanis³awa Soyki bêd±cy jednocze¶nie fragmentem, „Hymnu o mi³o¶ci”, mo¿e byæ najkrótszym podsumowaniem koncertu w Sali Teatralnej Domu Kultury. Piêknie tekstów, najlepszych poetów, do których Soyka skomponowa³ muzykê, dorównywa³a jedynie uwa¿no¶æ s³uchaj±cych. Ca³y koncert by³ hymnem na cze¶æ uczucia a „Modlitwa Francois Villona”napisana przez Bu³ata Okud¿awê, zakoñczy³a d³ugi koncert Stanis³awa Soyki, w przepe³nionej emocjami, Sali Teatralnej Domu Kultury. Franoois Villon, bohater piosenki, by³ poet± dotykaj±cym równie¿ ciemnej strony ¿ycia. Ale có¿ po sztuce która ¶wiat pokazuje wy³±cznie w jasnych barwach, omijaj±c refleksjê na d ¶wiatem. I z tak± sztuk±, piêkn± ale pe³n± refleksji mieli¶my do czynienia.czytaj