Powstanie Związku Sybiraków

W okresie dwudziestolecia międzywojennego Sybiracy zaczęli się jednoczyć. Sami przyczynili się do odzyskania niepodległości, mogli więc bez przeszkód grupować się organizacyjnie - głównie w zrzeszeniach weteranów .

W roku 1921 powstał Niezależny Związek Akademicki - Związek Sybiraków skupiający młodych ludzi urodzonych na Syberii i istniał do 1927 roku.


W styczniu 1928 roku w gmachu Cytadeli Warszawskiej Sybiracy odbyli zebranie organizacyjne. Postanowiono zwołać I Zjazd Sybiraków w czerwcu tegoż roku.

W dniach 29 i 30 czerwca w obecności Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej profesora Ignacego Mościckiego, podjęto szereg uchwał, a na honorowych członków Związku wybrano jednogłośnie Józefa Piłsudskiego oraz etnologa i pisarza syberyjskiego Wacława Sieroszowskiego.

Od roku 1939 do roku 1988 Związek został zawieszony.

Inicjatorką odrodzenia tradycji Związku Sybiraków była Irena Głowacka z domu Dolińska. To ona i 21 Założycieli doprowadzili do reaktywowania Związku.

W czerwcu 1988 roku Krystyna Piotrowska - Zniosko, Teresa Tomaczyszyn - Wiśniewska złożyły wniosek o rejestrację Związku do Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy. A 17 grudnia 1988 roku Związek Sybiraków został zarejestrowany.