Witamy Panią Pani Agnieszko ponownie w tym ciekawym i ważnym miejscu. Pamiętamy Pani niezwykłe, poruszające prace. Jesteśmy ciekawi nowych pani Prac. Do zobaczenia, do jutra! Admiratorzy.

Jakby wielościany wyrosły na wysypisku śmieci...

Wiele osób pomstuje na podobną sztukę, twierdzi, że oni by też tak potrafili, ale wielu z nich spontanicznie uznaje taką sztukę. Bywa, że na spacerze, pochylają się nagle nad krzaczkami, nad tym mrowiem listków i patrza z uwagą, czasem zawołają swoje dzieci i powiedzą: zobaczcie, jakie to ładne. A CO ładne? kilkaset listków - różnie oświetlonych, które podziwiają nie z tego powodu, że każdy listek widza oddzielnie i że te listki sa" realistyczne", bo setki i tysiące listków wiele razy widzieli, ale... dlatego, że one są już inną całością RAZEM, w TYM oświetleniu i dzięki pewnej dawce kreatywności spacerowicza w postrzeganiu świata. Niestety, na ogół wiele osób woła na widok takiej sztuki:" to nie dla mnie", usiłując dostrzec coś tak konkretnego jak klucz, który mają w kieszeni... a my często postrzegamy świat właśnie jako kompozycję. Tylko że wielu traci tę umiejętność. Patrzą na świat jak na instrukcję wrzucenia monety do WC na osiedlu Platan.

Pięknie, gratulujemy i będziemy