W imieniu szkoły, której był absolwentem i chlubą Waldemara Buczyńskiego pożegnała dyrektor Zespołu Szkół Morskich Marzena Baranowska, a szkoła wydelegowała na pogrzeb grono uczniów oraz poczet sztandarowy.

Bardzo znamienne były słowa prezydenta miasta Janusza Żmurkiewicza, który żegnał nie tylko kolegę i partnera przy realizacji wielu projektów służących miastu. Podkreślał jego niezwykłą intuicję i wrażliwość.

Na wrażliwość, wyczulenie na ludzkie sprawy, spośród cech wyróżniających zmarłego zwracała uwagę Joanna Agatowska.

Wzruszające były, poprzedzające pochówek, wspomnienia rodzinne. A można powiedzieć chyba, że Waldemar Buczyński miał dwie rodziny. Łez i cierpienia po jego stracie najbliższych nie da się z niczym porównać. Jak jednak okazało się podczas ceremonii na cmentarzu, jego odejście poruszyło też głęboko członków tej rodziny, którą przez lata scalał; wspólnoty pracowników byłego PPDiUR „Odra”. Wdzięcznych za tę jego inicjatywę i za wszystko to co zrobił dla zachowania pamięci „Matki-Odry” w świadomości mieszkańców, nie zabrakło także wokół świeżego grobu. W imieniu byłych pracowników Waldemara Buczyńskiego; kolegę, przyjaciela, wieloletniego kolegę z pokładu, a potem kapitana pożegnał Jerzy Zygmanowski - były dyrektor PPDiUR „Odra”.

Pożegnania i przemówienia nad trumną mogą wzruszać nie tylko w przypadku tak zasłużonych osób jak Waldemar Buczyński. Tym razem jednak nastrój był szczególny dzięki mistrzowi ceremonii. Zgodnie bowiem z życzeniem zmarłego jego pogrzeb miał charakter świecki. Ale świecki, nie znaczy-pozbawiony zadumy i refleksji.

I to właśnie mistrz ceremonii zbudował taki nastrój. Posłużył się pięknie dobranymi fragmentami poezji, mówiącymi o przemijaniu ludzkiego bytu człowieka. I pozostawił nadzieję, że fakt, iż coś kończy się na ziemi nie musi oznaczać, że kończy się w ogóle.

Przy okazji tego wystąpienia mogliśmy przekonać się, że radny miał (i nadal ma!) niezwykły wpływ na ludzi. Czy wyobrażacie sobie oficjalną i podniosłą uroczystość z udziałem władz miasta, na której mistrz ceremonii cytowałby Wasze komentarze zamieszczane na portalu?

A tak właśnie stało się podczas ostatniego pożegnania Waldemara Buczyńskiego, któremu jest za co dziękować. I szkoda, że nie znajdziemy go już na wykazie dyżurów radnych. Bo należał do tych, którym można było śmiało powierzyć troski i kłopoty. I mieć pewność, że nie zostawi ich gdzieś głęboko na dnie szuflady. I wielu spośród nas takim właśnie go zapamięta.

źródło: www.iswinoujscie.pl