Sceną tego wydarzenia był kościół p.w. Chrystusa Króla, a spektakl muzyczny poprzedziło nabożeństwo w intencji „Solidarności” oraz ofiar PRL-owskiego aparatu represji. Wykonawcami koncertu byli : Agnieszka Battelli, Leszek Czajkowski, Paweł Piekarczyk, W ich wykonaniu usłyszeliśmy przejmujące piosenki z najnowszej płyty Leszka Czajkowskiego i Pawła Piekarczyka "Zapiski walki, zdrady i zwycięstwa". W scenariusz wplecione zostały anonimowe, przejmujące teksty z obozów internowań. Po koncercie proboszcz parafii, ksiądz Bogusław Gurgul zaprosił wszystkich ówczesnych działaczy związkowych oraz mieszkańców zainteresowanych tematyką na spotkanie opłatkowe do sali im. Jana Pawła II w domu parafialnym. Oprócz życzeń związanych ze zbliżającymi się świętami podczas spotkania nie zabrakło osobistych wspomnień ludzi pamiętających mroczny czas represji wobec związkowego, a jednocześnie narodowo niepodległościowego ruchu jakim byłą Solidarność.

W Sali im. Jana Pawła II pojawiły się osoby w różnym wieku. Byli wśród nich i tacy, którzy dramatyczne wydarzenia grudnia 1981 znają już tylko z historycznych przekazów. Tak było w przypadku Józefa Gołębiewicza. Gdy rodziła się „Solidarność” był jeszcze dzieckiem. Na spotkanie przyszedł bo uważa, że każdy Polak powinien znać historię swojego kraju. Zwłaszcza gdy jest jeszcze możliwość poznawania jej z bezpośrednich relacji świadków.

Większość jednak uczestników spotkania stan wojenny pamięta. W pamięci i sercu zapadły dramatyczne obrazy ulicznych zamieszek, interwencji bezpieki w zakładach pracy i domach.

Andrzej I Monika Miegoń uczestniczyli w poświęceniu sztandaru NSZZ „Solidarność PZPB Pabianice. Pani Monika wspomina jak w mrocznym czasie gdy na ulicach pojawiły się patrole ZOMO i czołgi, zebrani w ich domu związkowcy podejmowali decyzję o kontynuowaniu działalności.

Ze swoimi wspomnieniami z czasów walki o „Solidarność” pojawili się także świnoujścianie. Tamte czasy pamięta dobrze Lidia Wasilewska. Najwięcej wspomnień i wiedzy o działaniach komunistycznego aparatu ucisku miał Stanisław Możejko, w 1981 roku pracownik jednego ze zmilitaryzowanych przez władzę zakładów-Morskiej Stoczni Remontowej. Pan Stanisław na własnej skórze doświadczył represji stanu wojennego. Internowany i osadzony w dwóch kolejnych ośrodkach odosobnienia dziś wspomina i przestrzega przed totalitaryzmem.

Choć 35 lat temu w Świnoujściu nie było jeszcze studentów to powszechnie wiadomo było jaką rolę w walce o wolność odgrywa środowisko akademickie. Strajki objęły większość ośrodków w kraju, m.in. uczelnie łódzkie. To wówczas rodziło się niezależne Zrzeszenie Studentów. Można było porozmawiać o tym w Świnoujściu z Witoldem Korkiewiczem, reprezentującym NZS Uniwersytetu Łódzkiego.

Warto dodać, że miejsce tego spotkania nie było przypadkowe. Wszyscy, którzy pamiętają grudzień 1981 roku w Świnoujściu do dziś wspominają, że to właśnie świątynia przy placu Kościelnym była wówczas największym azylem dla walczących o wolność, niezależność i „Solidarność”.

Proboszcz Bogusław Gurgul kilkakrotnie, zarówno w trakcie homilii w kościele jak i później w trakcie spotkania podkreślał wagę solidarności. Zarówno tej związkowej, zinstytucjonalizowanej, jak i przede wszystkim-solidarności w każdym z nas i, jako „skarbu wspólnoty”.

-„Powinniśmy o solidarność wciąż zabiegać, pielęgnować ją”- mówił z ambony. I powtórzył te słowa także z opłatkiem w dłoni podczas życzeń jakie składali sobie uczestnicy spotkania w Sali im. Jana Pawła II. Tu wszyscy zasiedli do wspólnej wieczerzy w klimacie zbliżających się świąt i z nadzieją, że Solidarność pozostanie w Polsce trwałą zdobyczą walki o lepsze jutro. Spotkanie zakończyła wspólna modlitwa o dobrą przyszłość narodu i każdego z jego obywateli.