59-letni Pan Stefan Pachulczak, po otrzymaniu praw do opieki nad 24-letni synem chorującym na zespół Downa, postanowił wyprowadzić się z Knurowa na Śląsku i zamieszkać nad morzem. Przeprowadzka miała podratować zdrowie Pana Stefana i jego syna.

Niestety, mieszkanie które miało być zabezpieczeniem dla jego chorego syna, okazało się powodem tragicznej aktualnie sytuacji ojca z synem.

Pan Stefan wpłacał raty za mieszkanie. Łącznie zapłacił 198 tysięcy złotych, czyli 98% kwoty zakupu mieszkania. Ostatnia rata miała zostać wpłacona podczas podpisania aktu notarialnego, do którego nie doszło...

Po wpłaceniu 198 tysięcy złotych, okazało się że budowniczy jest zadłużony, a mieszkanie trafiło w ręce syndyka jako masa upadłościowa. Wyrok w sprawie którą syndyk skierował do sądu, nakazywał Panu Stefanowi opuszczenie mieszkania wraz z synem 6 października.

Do eksmisji cudem nie doszło, ponieważ syn Pana Stefana nie odebrał pisma.

Jak mówi Pan Stefan - Nie opuścimy tego mieszkania... Będą musieli nas wyciągnąć siłą.

Stanowisko w sprawie Pana Stefana zajął Rzecznik Prasowy Sądu Okręgowego w Szczecinie – SSO Michał Tomala.

- W dniu 15 października 2015 r Sąd Rejonowy w Świnoujściu wydał wyrok orzekający eksmisję Stefana Pachulczaka z lokalu mieszczącego się w Świnoujściu. Przedmiotowy lokal jest własnością Spółki Fasad II, która obecnie znajduję się w upadłości likwidacyjnej i jej majątkiem zarządza syndyk. Faktem jest, że Pan Pachulczak wpłacił 98 % ceny i zrealizował wszystkie warunki wynikające z umowy przedwstępnej podpisanej ze spółką przed notariuszem, ale nie podpisał umowy ostatecznej. Podpisania tej odmawiał deweloper, a po ogłoszeniu jego upadłości podpisania jej nie mógł dokonać syndyk masy upadłości, który obecnie zarządza spółką. Stało się tak dlatego, że obowiązujące przepisy na to nie pozwalają. Zobowiązania niepieniężne (taką jest umowa przedwstępna) z chwilą ogłoszenia upadłości spółki przekształcają się w zobowiązania pieniężne. Zadaniem syndyka jest bowiem sprzedaż całego majątku spółki i równomiernego podzielenia uzyskanych pieniędzy pomiędzy wszystkich wierzyciel (Pan Pachulczak nie jest jedynym wierzycielem upadłej spółki). Toczące się postępowanie z inicjatywy Pana Pachulczaka o wyłączenie „jego” mieszkania z masy upadłościowej oraz zobowiązanie syndyka do jego sprzedaży z racji obowiązujących przepisów musiały zostać zawieszone. Syndyk z kolei nakazał Panu Pachulczkowi opuszczenie lokalu, który zajmował bez tytułu prawnego. W związku z tym, że Pan Pachulczak nie chciał opuścić mieszkania syndyk wystąpił przeciwko niemu z powództwem o eksmisję, którą Sąd orzekł. W dacie wydawania wyroku eksmisyjnego Pan Pachulczak miał mieszkanie w Knurowie (co sam oświadczył) i z tego powodu nie było podstaw do przyznania mu lokalu socjalnego.

Sąd Rejonowy w Świnoujściu wstrzymał jednak eksmisję albowiem powziął wątpliwości co do prawidłowości doręczeń dla syna – Mariusza Pachulczaka. Sąd kazał wezwać Stefana (ojca) do przedłożenia orzeczenia o ubezwłasnowolnieniu syna i ustanowieniu go kuratorem, jeżeli ten nie złoży to komornik ma ustalić w Sądzie Okręgowym w Gliwicach ubezwłasnowolnienie. Jeżeli nie będzie ubezwłasnowolnienia to musi doręczyć mu korespondencję. Do tej pory do syna nic nie kierowano bo komornik przyjmował, że ojciec jest jego opiekunem/kuratorem. Komornik dopiero teraz wystąpił do Sądu Rodzinnego w Świnoujściu z zawiadomieniem o zagrożeniu sytuacji małoletniego/ubezwłasnowolnionego. Sąd przyjął i wszczął procedurę wyjaśniającą, bo wcześniej takich informacji nie posiadał . Sąd także zwrócił się do MOPR o informację.

Przede wszystkim podnieść należy, że Pan Pachulczak nie kupił on mieszkania, a dopiero miał kupić. To że zostały mu wydane klucze przed zakupem nie dawało mu tytułu prawnego do tego lokalu.
Na str. 20 uzasadnienia Sądu Okręgowego na dole jest zapis, że sam Stefan Pachulczak zeznał przed Sądem, że w lokalu tym mieszka sezonowo i w weekendy. Dopiero planował przeprowadzkę, zmianę szkoły. Natomiast centrum spraw życiowych miał w Knurowie. Tam mieszkał. Zgodnie z ustawą o ochronie praw lokatorów prawo do lokalu socjalnego przysługuje m.in. ubezwłasnowolnionym czy niepełnosprawnym. Ale ten przepis stosuje się tylko do lokali wchodzących w skład publicznego zasobu mieszkaniowego (komunalne czy Skarbu Państwa) oraz do spółdzielni i TBS – art. 14 ust. 7 ustawy. W związku z tym, że ten lokal był wcześniej prywatny (własność spółki) nie ma obligatoryjnego prawa do lokalu socjalnego. Poza tym wcześniej mieszkał gdzie indziej i ma zaspokojone swoje potrzeby mieszkaniowe. To też jest opisane na stronie 20 uzasadnienia Sądu Okręgowego.

Jeszcze jednak kwestia. Komornik pouczył w dniu 23 września 2016 r Pana Pachulczaka o możliwości wytoczenia powództwa o ustalenie prawa do lokalu socjalnego, ale on z tego na razie nie skorzystał.
Reasumując, Pan Pachulczak nie ze swojej winy nie nabył mieszkania. Obowiązujące prawo za właściciela uznaje tego, kogo prawo własności jest wpisane do księgo wieczystej. Z chwilą ogłoszenia upadłości spółki kontrolę nad jej majątkiem przejmuje syndyk, który nie ma obowiązku a wręcz prawa dokonywać wyłączeń poszczególnych składników majątkowych z masy upadłości bez zgody wszystkich wierzycieli (tak stanowi prawo, które Sąd musi stosować). Roszczenie Pana Pachulczaka o przeniesienie prawa własności nieruchomości z chwilą ogłoszenia upadłości przeistoczyło się w roszczenie pieniężne i takiej formie zostanie zaspokojone w możliwie najwyższym zakresie po zakończeniu postępowania upadłościowego - informuje Michał Tomala.

źródło: www.iswinoujscie.pl