Wykonawców tego koncertu łączy nie tylko to, że obydwaj pochodzą z Krakowa, że kochają to miasto, że są wspaniałymi artystami; twórcami piosenek, przebojów.

Połączyła ich wspólna pasja śpiewania, spełniają się w tym co robią, a publiczność czuje tę autentyczną fascynację od pierwszej do ostatniej minuty koncertu. Sikorowskiemu i Turnauowi udała się przy tym rzecz niezwykła: tworzenie piosenki ambitnej; dojrzałej muzycznie i niebanalnej tekstowo udało im się połączyć w niejednym przypadku z nadaniem swoim utworom przebojowego charakteru, sprawieniem, że publiczność nie tylko chętnie słucha ale także zapamiętuje, śpiewa i co najważniejsze-myśli !

Okazuje się, że refleksyjność, ta pamiętna Turnauowska „Liryka” nie musi wcale być nudna. Publiczność niejednokrotnie podczas koncertu dała się wciągnąć do wspólnego śpiewania. Przy końcu koncertu słuchacze domagali się bisu. Andrzej Sikorowski z nieodłączną gitarą… Grzegorz Turnau przy ulubionym fortepianie. Czasem jednak wziął do ręki także małą harmonię. Piękny, nastrojowy wieczór. Gdyby tak zamknąć oczy i uruchomić wyobraźnię można by przenieść się pod Wawel na słynna ulicę Bracką. Na koniec Sikorowski I Turnau zaapelowali raz jeszcze by nie przenosić stolicy do Krakowa. Z tym Krakusi mogą mieć jednak niejaki problem. Bo gdy słucha się czyta, podziwia niektórych z nich to trudno oprzeć się wrażeniu, ze, w pewnym sensie, stolica już w Krakowie jest…

źródło: www.iswinoujscie.pl