Gdy trzy miesiące temu, po raz pierwszy stanął na kamczackiej ziemi, powitał go deszcz i ksiądz Jan, który pełnił dotąd obowiązki proboszcza wspólnoty. Na przekazanie obowiązków mieli trzy dni. W środę ksiądz Jan wyjechał do Polski. Na niezmierzonej przestrzeni kamczackiego kraju do posługi wiernym pozostał tylko on. Żeby odprawić mszę musi nieraz pokonywać 700 – kilometrów. To tak jakbyśmy na niedzielną mszę musieli jechać ze Świnoujścia do Przemyśla!

„Ten kraj może zachwycać wędrowca; wspaniałe góry, wybrzeże, wulkaniczne wzniesienia, przestrzeń niezmierzona ludzkim okiem…”- opowiada ksiądz Mariusz. I nie ukrywa, ze nieraz takiemu oczarowaniu ulegał. Dla niego jednak droga stała się pracą, a na Kamczatkę musi patrzeć nie tylko poprzez pryzmat jej uroków ale przede wszystkim wspólnoty ludzi, którą mu powierzono. A są to ludzie w dużej części niezamożni, pozbawieni dostępu do zdobyczy cywilizacji tak jak zdążyliśmy się do tego przyzwyczaić w naszym kraju.

-„Przede wszystkim musiałem zaś, w przyśpieszonym tempie odkurzyć moją znajomość języka rosyjskiego, z którym nie miałem kontaktu od czasów szkoły w Świnoujściu… . Chodzi zresztą nie tylko o praktyczną umiejętność porozumiewania się. Prawo migracyjne i kurs języka rosyjskiego to dwa przedmioty, z których musiał zdać egzamin aby móc nadal pracować w swojej parafii. A obecny przyjazd do Polski wiązał się z koniecznością wyrobienia nowej wizy. Tym razem już nie na dwa miesiące ale trzy lata.

Przy okazji ks. Mariusz wspomniał o wielu potrzebach materialnych z jakimi boryka się jego kamczacka wspólnota. Po każdej mszy dzisiejszej niedzieli przed świątynią p.w. Chrystusa Króla, zbierano datki na ten cel. Świnoujścianie byli hojni. Wielu chciało wspomóc dzieło, którego podjął się nasz ksiądz Mariusz. Przy okazji ożyły wspomnienia sprzed lat. Ksiądz Mariusz Koluczek zachęcał do kontaktu. Życie wspólnoty, której przewodzi można śledzić na stronie mariokoluczek.blogspot.com. Można też wspomóc jego dzieło materialnie – szczegóły na plakacie.