W czerwcu 2007 roku wraz z pozostałymi członkami swojego zespołu musiał stawić się na Komendzie Policji. Funkcjonariusze egzekwowali kary za granie po 22.00. W obronie muzyków stanęli dziennikarze, a nawet kuracjusze choć podobno to w trosce o ich zdrowie próbowano skończyć z muzyką w strefie uzdrowiskowej. Tymczasem to sami kuracjusze uznali, że taka muzyka ich zdrowiu służy. Z muzyką, którą proponował, trafiał do ludzi w każdym wieku.

Wspomnienia przyjaciół

- Pamiętam jak po raz pierwszy spotkałem Andrzeja Sztamborskiego na kortach tenisowych w Świnoujściu, moją uwagę zwrócił mężczyzna, który drewnianymi pałeczkami wystukiwał rytm na deskach ławki. Poźniej nasze losy zetknęły się kilkakrotnie w zespołach muzycznych, gdzie mieliśmy okazję razem grać- mówi o Andrzeju Sztamborskim jego przyjaciel Andrzej Warzecha.

W latach 70 dużo muzyków wyjeżdżało za granicę, tam też wyjechał "Sztambor". Grał w Niemczech, oraz byłej Jugosławii.

- Gdy sytuacja w Polsce się ustabilizowała Andrzej założył zespół Sunny Holiday Band, którego był szefem. Zawsze grali muzykę na żywo. Był świetnym perkusistą, mimo tego, że był samoukiem. Andrzej był ceniony wśród muzyków, jako perkusista oraz jako człowiek- dodaje Andrzej Warzecha.

Dusza towarzystwa, prawdziwy showmen

- Wspaniały kolega, uczciwy człowiek, dusza towarzystwa, można było zawsze na nim polegać. Miał specyficzne poczucie humoru. Był showmenem w życiu prywatnym i na scenie. Bardzo kochał muzykę oraz ludzi. Muzyka była całym jego życiem. Grywał na bankietach i weselach. Ostatnio grał w zespole szantowym- STORM. Był wspaniałym człowiekiem, otwartym i uśmiechniętym- wspomina Andrzej Warzecha.

Muzyka była całym jego życiem

- Kochał muzykę reggae, jazz, blues, oraz tzw. czarne rytmy- dodaje Andrzej Warzecha.

Gdy jemu samemu tego zdrowia zaczęło brakować, „muzykoterapia” pozostała odtrutką na własne cierpienie. Ostatnie muzyczne zadania jakich się podejmował związane były już tylko z klasyczną didżejką. W stronę perkusji spoglądał już z sentymentem. Pozostały wspomnienia z dziesiątek imprez, koncertów… , także prywatnych gdy swoją muzyką towarzyszył ważnym chwilom życia wielu z nas.

Do końca nie dawał poznać po sobie jak cierpiał. Tak jakby chciał by całe to piękne, słoneczne jak zespół życie nie przesłonił cień zachodu. W dźwiękach letniego ogródka pozostawił nam to co tak pięknie wyśpiewała Alicja Majewska: „Nadzieja wciąż w serc kapeli na werbelku cicho gra…” Żegnamy Cię Andrzeju!

źródło: www.iswinoujscie.pl