Zaprezentowane na wystawie prace to efekt artystycznego spojrzenia na morze, uchwycenia nadbrzeżnych detali z wyczuciem piękna ale też fantastycznego oddania charakteru tych miejsc; groźnych i romantycznych jednocześnie.

W organizację wieczoru włączyła się jedna z nestorek ruchu kulturalnego prawobrzeża Krystyna Bakun, a prywatnie – babcia Anity Wrzeszcz. To właśnie napisana przez nią piosenka pt „Stare sosny” otworzyła muzyczną część wieczoru. Tomasz Kargul mógł z kolei pochwalić się twórczością swojej mamy Marianny. Zespół „Fale” śpiewał piosenkę do jej tekstu pt. „Twój Obraz”. Wkrótce cała sala nabrała apetytu na wspólne śpiewanie. „Hej me Bałtyckie Morze” to jedna z piosenek dobrze na wyspach znanych więc tekstu nie trzeba było powielać.

Kto kojarzy Krystynę Bakun z przeglądami zespołów ludowych ma rację. Przez wiele lat opiekowała się kapelami i zespołami, organizowała przeglądy i pikniki, zawsze była niestrudzoną propagatorką ludowej kultury. W piątek miała okazję przypomnieć, że jest autorką wielu pięknych tekstów, że bliska jest jej także liryczna poezja.

Uczestnicy wernisażu mieli także okazję symbolicznie „zwodować” tomik wierszy. Autorką zaprezentowanego po raz pierwszy publicznie wydawnictwa jest Marianna Kargul (matka Tomasza). Wydany właśnie zbiór jej wierszy doskonale wpasował się w temat wieczoru. Zawiera wiersze o morzu, które autorka osobiście odczytała.

Kulturalna, a w dodatku tak morska w charakterze impreza nie mogła obejść się bez naszego wyspiarskiego hitu wszechczasów. Tym razem o zaśpiewanie słynnej „Kei” Jurka Porębskiego nie poproszono autora ale wszystkich obecnych i goście świetnie poradzili sobie z tym zadaniem!

Wszystkie recytacje w trakcie spotkania miały swoje muzyczne przerywniki. Przed publicznością stawały wspomniane zespoły „Fale” i „Keja”. Panie śpiewały o morzu z właściwym sobie dystansem, można wręcz rzec – przymrużeniem oka. Ale melodyjne piosenki porywały do wspólnego śpiewania.

Mniej figlarnie lecz za to o wiele bliżej artystycznego ujęcia brzegu z prac Anity Wrzeszcz o morzu traktowały wiersze, które wyszły spod piór poetów Klubu Literackiego „Na Wyspie”. Na Warszów, gdzie nasi poeci zawsze lubią przyjeżdżać , dotarła tym razem czteroosobowa reprezentacja klubu. Wiersze napisane w rytmie fal czytali Anna Kamińska-Szpachta, Teresa Niezgodzka, Aleksandra Szmidt i Maciej Napiórkowski. W tych strofach –jak perły w muszlach – zamknęli chwile zauroczenia morskim krajobrazem, jego niepowtarzalny urok ale również ulotne chwile przeżywane w bliskości morza i to jak potrafi być okrutne. Nie zabrakło również rymowanych wspomnień z brzegu, który możemy już tylko wspominać bo zupełnie zmienił dziś swoje oblicze. A jednak wspominać warto! Tak jak dobrze jest czasami wsłuchać się w strofy poezji.

To był piękny wernisaż. Piękny chyba przede wszystkim dlatego, że tak różny od tego do czego przyzwyczaiły nas galerie i inne instytucje kultury. Czasami jak widać warto zerwać na moment z przyzwyczajeniami!

źródło: www.iswinoujscie.pl