W tym roku organizatorzy przewidują, że Rio odwiedzi milion turystów chcących podziwiać występy kilkudziesięciu szkół samby, które liczą od kilkuset do kilku tysięcy członków. Ale karnawał to nie tylko parady na Sambodromie oglądane przez szczęśliwców, którzy wykupili bilet wstępu na trybuny. Samba króluje nie tylko we wszystkich lokalach oraz klubach, lecz także na ulicach i skwerach. W tym okresie Rio nie śpi – na terenie całego miasta odbywają się setki imprez towarzyszących, takich jak maskarady czy koncerty. Tysiące ludzi opuszcza najbiedniejsze dzielnice, zwane favelas, by poddać się atmosferze karnawału, zapominając na te kilka dni o trudach swej codzienności.

Gwiazdą karnawału jest zawsze biedna dziewczyna – Mulatka z którejś z favel. Przez 364 dni w roku wszyscy ćwiczą w szkole samby, śniąc o tej jednej nocy, podczas której można stać się królową lub królem, księżniczką lub księciem ubranym w imponujący ozdobami i kolorystyką kostium. Zaistnienie podczas karnawału to w Brazylii praktycznie jedyna droga – oprócz kariery piłkarza – by wyrwać się z biedy.

Karnawał i samba, która jest rytmem serca karnawału, to niejako ekstrakt brazylijskiej eklektycznej i żywej kultury. To, co naród brazylijski zawdzięcza europejskim, afrykańskim i amerykańskim przodkom, przeniknęło się nawzajem, tworząc coś zupełnie nowego.

Dzisiaj karnawał w Rio jest transmitowany przez telewizję i częściowo finansowany przez ministerstwo turystyki. Z każdym rokiem zwiększa się wkład profesjonalistów w przygotowanie parady kosztem spontaniczności. Mimo to wciąż udział w tej imprezie pozostawia niezapomniane wrażenia.

Jarosław Molenda