I choć, przed spotkaniem nie brakowało sceptycznych opinii co do roli jaką w tym dziele może spełnić poezja to obecnie można już powiedzieć z całą pewnością. Odpowiednio podana liryka jest trendy, potrafi przyciągnąć i zachwycić. Tym bardziej jeszcze trudno się jej oprzeć gdy podana zostanie z takim „deserem” jaki pojawił się w sobotę w Miejscu Sztuki 44. Znany i uznany w całej Polsce męski chór MDK „Chwaty” pod dyrekcją Barbary Okoń oraz jego solistka Tamara Szczepańska potwierdzili swoją klasę. Co więcej – udowodnili, że potrafią odnaleźć się nie tylko w przebojowych, wesołych melodyjnych piosenkach polskich ale równie dobrze poradzą sobie np. z klasyką rosyjskiej poezji śpiewanej. W sobotę słuchaliśmy w ich wykonaniu piosenek jednego z najsłynniejszych rosyjskich pieśniarzy i bardów – Bułata Okudżawy.

Po oficjalnym otwarciu „Chwaty” zaśpiewały dwa klasyki tego rosyjskiego barda. Piosenki „Balonik” i „Trzy miłości” zna większość słuchaczy więc zaproszenie do wspólnego śpiewania zostało przyjęte przez publiczność.

Pierwszym bloku poezji po trzy swoje wiersze czytali poeci Klubu „Na Wyspie”. Jako pierwszy jeden z najmłodszych „nabytków” klubu, licealista z Mieszka I-Jarosław Masłowski. Zaraz po nim wybrane ze swojej twórczości wiersze czytała Anna kamińska - Szpachta.

Program wieczoru został tak ułożony aby muzyka przeplatała się ze słowem. Po pierwszych zatem recytacjach, do mikrofonów powróciły „Chwaty”. I ponownie sala rozkołysała się w rytm melodyjnych piosenek Okudżawy. Tym razem były to „Maleńki dyrygent” i Aleksander Siergiejewicz Puszkin.

Piosenki dodały nowych wzruszeń słuchaczom i zaostrzyły apetyt na kolejne recytacje. W następnym bloku poezji zaprezentowali się Ewa Bugajna, Maciek Napiórkowski, Teresa Niezgodzka. Przed czytaniem swoich wierszy jeszcze kilka dni wcześniej wzbraniała się Alfreda Ferschke. Zachęcona ciepłym przyjęciem publiczności także ona postanowiła w końcu osobiście przedstawić własną poezję. Zaraz potem „Chwaty” odeszły od dotychczasowego schematu i zamiast Okudżawy sięgnęły po polską klasykę.

W tym momencie kończyła się lista wierszy ustalonych do prezentacji ale poeci nie mieli zamiaru kończyć. Okazało się zresztą, ze na sali są także twórcy niezwiązani z klubem „Na Wyspie”. Od tej chwili recytacje odbywały się na zasadzie poetyckiego slamu. Zadowoleni byli nie tylko słuchacze ale także klubowicze bo nieznane im wcześniej osoby zainteresowały się spotkaniami w klubie. Maciej Napiórkowski przypomniał, że stale, zawsze w drugą środę miesiąca klub spotyka się w siedzibie udostępnionej przez Miejski Dom Kultury w budynku zaplecza amfiteatru, a na spotkania zaproszone są wszystkie osoby, które dotąd pisały „do szuflady, a obecnie chciałyby szkolić swój warsztat i publikować własną twórczość.

Nastrojowy wieczór w Miejscu Sztuki zakończyły „Chwaty”, tylko pozornie burząc liryczny nastrój zaśpiewali znaną piosenkę „Upić się warto”. I choć nikt tej namowy nie zamierzał potraktować serio to lampka wina czekała na każdego gościa. Ale bynajmniej nie z tego powodu, nie wszystkim chciało się wychodzić. Spora grupa pozostała jeszcze długo po ostatnim utworze rozmawiając o niesamowitym wieczorze, który właśnie dobiegał końca. A do klubowiczów „Na Wyspie” zwracano się z pytaniem; kiedy planują następny podobny wieczór. „Ten był wyjątkowy”- odpowiadali. „Ale to wcale nie znaczy, że kolejnych nie będzie. Wręcz przeciwnie. Wszak wiosna – pora poetów – dopiero rozkwita!

źródło: www.iswinoujscie.pl