Shtandart otrzymał swe imię dzięki Piotrowi Wielkiemu, który, po zdobyciu Bałtyku, zmienił flagę na używaną przez monarchę i rodzinę królewską zwaną Royal Standard. Zaprojektowany został przez samego cara. Budowa trwała zaledwie pięć miesięcy. Shtandart był okrętem flagowym rosyjskiej floty i pełnił służbę aż do 1719r, kiedy to na rozkaz Piotra Wielkiego, został sprowadzony do Kanału Kronverks w Petersburgu jako wieczny pomnik rosyjskiego okrętownictwa.

17 września 1728r., Katarzyna I, mając na uwadze stopień zniszczenia statku, wydała nakaz jego reperacji. Gdy okazało się to niemożliwe, wydała kolejny dekret: „Piotr Wielki oddał okręt jako wieczną pamiątkę, więc w imię jego chwały, musimy zbudować kolejny okręt”. 4 listopada 1994 r., w stoczni niegdyś podporządkowanej Piotrowi Wielkiemu, rozpoczęto odbudowę żaglowca. Budowa trwała blisko 6 lat. Co istotne, budowniczy używali tych samych materiałów i technik jakie stosowane były przy budowie pierwowzoru. 30 maja 1998 statek został ochrzczony przez Gubernatora St. Petersburga i Księcia Yorku, lecz prace nie ustawały aż do 4 września 1999r., gdy żaglowiec został zwodowany. Jego dziewiczy rejs rozpoczął się 24 czerwca 2000 roku, gdy wypłynął w morze z petersburskiego portu. Inicjatorem odbudowy żaglowca i jednocześnie jego pierwszym kapitanem był rosyjski historyk Vladimir Martous. Dzięki pomocy historyka Victora Krajnyukowa udało się zebrać podstawowe informacje na temat konstrukcji i budowy fregaty. Pomimo posiadania jedynie XVIII-wiecznej ryciny ukazującej Shtandart podczas bitwy, zdecydowano się na budowę repliki. Do budowy użyto tych samych materiałów i wykorzystano takie same techniki jak w przypadku pierwowzoru. Gwoździe (8 tys. sztuk) i okucia zostały ręcznie wyprodukowane, natomiast drzewa (250 szt.) zostały ręcznie ścięte w pobliżu Sankt Petersburga. Do budowy żaglowca użyto kilku rodzajów drewna.

Wiesława Porębiak
podinspektor
Wydziału Promocji, Turystyki, Kultury i Sportu
Urząd Miasta Świnoujście