Z jednej strony artystka zainspirowała się nagraniami swojego ojca, z drugiej przekonał ją do tego pierwiastek romantyzmu drzemiący niezmiennie w tych utworach. Wyprodukowany przez Rudyego Pereza (wg „Billboard” Producent Dekady w kategorii muzyki latynoamerykańskiej) Natalie Cole en Espanol wprowadzi nowych odbiorców w świat nieodpartego piękna tej muzyki. Obecne na nim nowe interpretacje hiszpańskojęzycznych standardów nagrane zostały wcześniej przez Nata King Colea. Autorski wybór Natalie Cole podyktował osobisty stosunek artystki do niektórych tekstów, jak i słabość do ich warstwy muzycznej. Dzięki temu powstał osobisty, autorski album. Równowagę pomiędzy starymi i nowymi utworami świetnie oddaje współpraca Natalie Cole z towarzyszącym jej na płycie Juanem Luisem Guerrą (Bachata Rosa) czy Andreą Bocellim (Besame mucho). Bez wątpienia jednak najbardziej poruszający duet na tej płycie to Natalie Cole śpiewająca ze swym ojcem w utworze Asercate Mas (zastosowano tu tę samą technikę jak na nagrodzonej wielokrotnie płycie Unforgettable).

Natalie Cole, wzrastając w cieniu kariery swego ojca, wchłonęła również jego miłość do muzyki hiszpańskiej. Na swoim nowym albumie wydanym po okresie rekonwalescencji wynikającym z przebytej operacji przeszczepu nerki (wspomnienia z tego okresu zawarła w wydanym w 2010 r. pamiętniku Love Brought Me Back: A Journey of Loss and Gain) postanowiła zwrócić się w tę samą stronę, w którą patrzył jej ojciec. Powodowana zarówno rodzinnymi tradycjami, jak i hiszpańskimi korzeniami dawcy, którego nerkę jej przeszczepiono, Natalie Cole wydaje obecnie album Natalie Cole en Español, na który złożyły się największe przeboje i standardy muzyki latynoskiej.

Z historycznej perspektywy trudno jest przecenić wkład Nata King Colea do tradycji i kultury, nie tylko biorąc pod uwagę jego osiągnięcia jako światowej klasy wokalisty czy utalentowanego pianisty, lecz także jako adwersarza równości rasowej. Nat był w swoim czasie najlepiej zarabiającym artystą wytwórni Capitol Records. Dzięki wielkiej klasie tworzonej przez niego muzyki zdobył uznanie wśród wszystkich klas społecznych ówczesnej Ameryki. W latach 40. Cole był pierwszym czarnoskórym wykonawcą posiadającym własny regularnie nadawany program radiowy, po którym przyszedł program telewizyjny pt. The Nat King Cole Show (wystartował na antenie NBC w 1956 r.). Ale mimo wielkiego sukcesu, jaki udało mu się odnieść, artysta kontynuował swoją walkę z segregacją rasową zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak i poza ich granicami (doświadczył tego podczas koncertu na Kubie, gdzie mógł wprawdzie wystąpić w słynnym Hotelu Nacional, ale nie mógł już się tam zatrzymać). Pomimo tego incydentu Nat King Cole zachwycił się tamtejszą muzyką. Podczas współpracy z kubańskim artystą, Bebo Valdesem, wpadł na pomysł, by nagrać album w całości złożony z utworów śpiewanych po hiszpańsku. Udało mu się przekonać managera i niebawem Nat King Cole został pierwszym amerykańskim artystą, który tego dokonał. Nagrana częściowo na Kubie i po części w Los Angeles płyta wyszła w 1958 r. Cole Español szybko odniosła sukces międzynarodowy, a Nat King Cole zyskał rzesze fanów wdzięcznych mu za nagranie płyty w ich własnym języku. Oddźwięk był tak duży, że szybko przyszły dodatkowe sesje nagraniowe w Rio de Janeiro czy w Mexico City. Owocem tych nagrań są kolejne płyty zaśpiewane po hiszpańsku – A Mis Amigos (1959) i More Cole Español (1962). Dziś, ponad 50 lat po premierze, Nat King Cole wciąż uchodzi za ikonę muzyki latynoskiej, znany jest w całej Ameryce Łacińskiej i nadal uważany za wielkiego ambasadora tej kultury na świecie.