„Miłość niejedno ma imię”- mawiali już nasi pradziadkowie. Potwierdził to scenariusz tego niezwykłego wieczoru. W najbardziej powszechnym rozumieniu skojarzenie gorącego uczucia z nastrojowymi piosenkami duetu Goran Karan & Jacek Silski nie budzi wątpliwości. Ale organizatorki walentynkowego spotkania w „Sonacie” postanowiły zaryzykować i do tego tematu podeszły tyleż przewrotnie co filuternie. Tak jak przewrotnie potraktował też temat swojej sztuki Antoni Czechow. „Oświadczyny”, w wersji z archiwum Teatru Telewizji wzruszały i bawiły. Tadeusza Fijewskiego i Jadwigę Barańską w głównych rolach można słuchać bez końca.

Kolejną okazję do uśmiechu przyniosły fragmenty prozy nieodżałowanego „Wiecha”. Ewa Sołowińska czytała „Perypetie małżeńskie Gieni i Walerka Watróbków” oraz „Gienia – strażakiem”.

Uczestnicy wieczoru mieli także okazję sprawdzenia własnych talentów wokalnych. Na tę chwilę, w komputerze czekały przygotowane podkłady muzyczne. Każdy dostał kartki z tekstami.

I cała sala śpiewała wkrótce, nieco już zapomniane, a jakże piękne piosenki „Chodź pomaluj mój świat”/z repertuaru grupy „Dwa plus jeden”/oraz „miłość jest jak wino”/Eleni/. Jakby mało było słodyczy, na wszystkich czekał słodki poczęstunek z menu delicji kawiarni „Sonata”.

O swojej pracy, na tle slajdów z najlepszych pokazów mówiła Magdalena Buchalow, mieszkanka Świnoujścia, której kolejnymi kolekcjami mody zachwycamy się od lat w polskiej i niemieckiej części wyspy.

Tym razem kreatorka mody rodem z Uznamu korzystając z pokazu slajdów przypomniała swoje najlepsze kolekcje. Mówiła o pracy projektantki mody, przygotowaniu strojów i pokazów. Zdradziła nie tylko tajniki warsztatu projektanta ale także „Kuchnię” wielkich pokazów.

Niestety, wieczór w „Sonacie” był jedną z ostatnich okazji do spotkania naszej kreatorki nad Bałtykiem. Od lat zainteresowanie jej projektami wykracza daleko poza wyspę. Kolejne kolekcje wzbudziły uznanie także w kilku wielkich ośrodkach, m.in. w stolicy Niemiec. Magdalena Buchalow wkrótce przeniesie tam swoją pracownię.

Walentynki Akademii Każdego Wieku w „Sonacie” zakończyły się w nastroju gorących serc. Po wspólnym śpiewaniu serdecznych szlagierów znalazła się jeszcze chwila na odrobinę miłosnej poezji. Ach, żeby tak można było co wieczór... Świat byłby znacznie piękniejszy… (!)

źródło: www.iswinoujscie.pl