Ja nie miałam rodziny patologicznej, ale mam męża z takiej i widzę te zachowania jak na dłoni w życiu codziennym.Ciężko się żyje z takimi osobami a jak potrafią milczeć i wszystko ukrywać, dusić w sobie lub w zależności od okoliczności udawać ofiarę losu i psioczyć że cały świat jest zły. Radości tez nie potrafią okazywać ale złość i bunt tak.To są ludzie upośledzeni psychicznie przez najbliższych którzy im taki los zgotowali w dzieciństwie i to jest szczera prawda.I dlatego jeżeli nie znajdą pomocy, choć sami nie widzą u siebie takiego zachowania niszczą tym psychikę innym.Tacy ludzie powinni być już z góry wpisani na terapię by zaczęli funkcjonować w miarę normalnie bo oni sami ze sobą i swoimi emocjami nie dają sobie rady i to im i najbliższym niszczy normalne życie. Nie ma się czego wstydzić to jest choroba psychiki która została głęboko zakorzeniona i żeby żyć w miarę normalnie trzeba rozliczyć się z przeszłością a w tym pomoże psycholog.Kto chce się ratować to skorzysta z takiej pomocy.

jestem dda, rodzice przepili moje dzieciństwo i mojego rodzeństwa, tylko nasza najmłodsza siostra nic niepamięta, bo my musieliśmy ją wychowac!!bo ci ciągle pijani!!moja ciężka choroba sprawiła że stali się abstynentami, mimo naszych starań nasza siostra żyje w chaosie, piękna kobieta a uważa się za brzydactwo, musimy jej powtarzac że jest piękna i mądra, często powtarza nam że niepamięta rodziców z okresu dzieciństwa, nic jej nie mówimy i to chba źle(

Moi rodzice byli astynentami, ale symptomy mam w 99% podobne. kolejny bzdurny problem wymyślony przez psycholi, by świdrować innym mózgi i zarabiać na tym.

Gość • Poniedziałek [23.04.2012, 07:51] • [IP: 80.54.123.**] - nie dziw się. Jesteśmy w końcu w polsce, a tu choćby depresja uważana jest za ekstrawagancję rodem z kolorowych czasopism. Tak skonstruowany jest człowiek, że dopóki sam czegoś nie doświadczy to tego nie rozumie i uważa za" bzdurę". Na szczęście osoby takie jak DDA mają dziś gdzie szukać pomocy a jednym czy drugim prostakiem nie ma co się przejmować. Pozdrawiam.

sranie w banie

ktoś napisał bzdura, nie do końca.moja Mama piła i doprowadziła rodzinę do ruiny i dopiero ciężka choroba[wylew]ją powstrzymał od dalszej degradacji rodziny a determinacja Taty pozwoliła nam przetrwać, a było trudno.rodzina przetrwała ale i tak zapłaciłem cenę w zyciu osobistym nie umiejąc sobie go poukładać jak bym miał jakąś wewnętrzną blokadę, jakoś w końcu się udało ale zanim tak się stało wiele lat żyłem na chybił trafił w emocjonalnym chaosie...pozdrawiam

tak, mozesz byc, pozwalam

Brać życie w swoje ręce a nie się użalać, co z tego że stary czy stara piła i biła, było minęło !!

Gość • Niedziela [22.04.2012, 11:15] • [IP: 37.31.94.***] - do psychologa pójść nie zaszkodzi, ale najpierw skorzystaj z internetu. Dostępnych jest całkiem materiałów i informacji o DDA, co pozwoli Ci zgłębić swoją wiedzę w tym temacie i trafniej ocenić swoją sytuację. Pozdrawiam.

No i opisano tu symptomy które ja posiadam : (I zaczynam się martwić. Czy muszę iść do psychologa?

Bzdura.